Aşk'sı (G×G) (Tamamlandı)

Bölüm 35

Asel'den

Uyanınca insan dinlenmiş olur ya ben hiç uyumamışım gibi bir uykudan uyandım. Boğazım, dudaklarım o kadar kuruydu ki. Cam tarafına bakınca Ödül'ün buz mavilerini buldu gözlerim. Ohh be. Annem de yanında. Birbirlerine sarıldılar. Gözlerimi açık tutmam zordu ama onları böyle görmek çok güzeldi. Cama yapıştılar iyice. Elimi kaldırıp sallamaya çalıştım. İki sevdiğim kadın yan yana. Ve anladım. Biz başardık, atlattık bunu. Hemşireler, doktorlar odama girip çıktı. Su istedim. Yarım bardak içirdiler. Çok iyi geldi ama yetmedi. Bir sedyeye aldılar beni. Odadan çıktığımızda Ödül ile annem karşıladı. Annem elimi öptü, Ödül saçlarımda gezdirdi elini. Aklıma düşen düşünceye karşı koyamadım. İkisine de ayrı ayrı baktım. Kaşlarımı çattım.

-"Siz kimsiniz?” Gülmemek için zor tuttum kendimi.

Ödül şok içinde “Ne?” dedi. Şaşkın.

-“Yormayın hastayı yormayın.” Önüne geçtiler Ödül'ün. Lan dur. İltifat edecektim ben, böyle olmayacaktı. Cennete düştüm melekler geldi galiba, diyecektim. Beni hızlıca götürdüler. Benim kadar salak biri yok. Kız kaldı geride. Bir şaka yapalım dedik. Olaya bak. Annemin umurunda bile değil. Durmadan bir şeyler konuşuyor ama ben anlamıyorum. Bundan sonrası yine yok.

Gözümü tekrar açtığımda güneş ışığı vardı bu sefer. Annemin eli elimdeydi. Gülümsedim ona.

-"Ödül...” sesim pürüzlü çıktı. Annem yandaki pet şişeği aldı. Bir bardağa suyu döktü. Ensemden destekleyerek içirdi bana. “Ödül nerede?” bu sefer tamamlayabildim.

-"Annem boşver Ödül'ü. ‘Siz kimsiniz?’ dedin. Hafızasını kaybetti, seni unutmuş, deriz. Kurtuluruz ondan.” Anladığım kadarıyla ilişkimiz hakkında bilgisi var.

-"Biliyorsun yani.” Başını salladı. Karnımı tutarak doğrulmaya çalıştım. “Anne Ödül olmadan olmaz.”

-"Dinlen annem sen. Yorma kendini. Hadi uyu biraz daha annem.” Üzerimi örtmeye çalıştı. Aynı zamanda olanları da.

-“Anne Ödül benim sevgilim. Her şeyim.” Yüzüme baktı.

-"Ben kızımı vermem.” Hayda.

-"Mert olunca veriyordun?”

-"Mert iyi çocuk.”

-"Ödül kötü çocuk mu?” Şirinleri göremeyecek o halde.

-"Şu an neredeyiz Asel farkında mısın?” ellerini iki yana açarak odayı gösterdi ve arkasını döndü. Yani sen konuş benim diyecektim bu kadar, diyor.

-"O beni korumaya çalıştı. Bu halde olmamızın nedeni benim. Ödül’ü dinlemediğimden oldu hep.” odada oradan oraya bir şeyler yerleştirmeye başladı. “Beni dinler misin?” durdu sonunda. “Onu seviyorum. İzin ver yaşayalım... Kız olması mı sorun?” döndü bana.

-"Açıkçası öyle. Ben seni bir kızla hiç düşünmedim. Mutlu bir yuvan olacak, çocukların olacak, benim gibi olmayacaksın diye hayal ettim. Torunlarımı bana bırakırsın, onlara bakarım diye hayal ettim. Şimdi hepsini yıkıyorsun.”

-"Şimdi sen diyorsun ki bana torun yap gerisi önemli değil. Ben böyle hayal ettim böyle yaşayacaksın. Hayallerini parçaladığım için üzgünüm anne. Ben ilk defa aşık oldum. Ve onu bırakmayacağım.” annem bir şey demeden çıktı gitti odadan. Canım sıkıldı. Anneme ilk defa karşı geldim hayatımda. O da benden ilk defa bir şey istedi. Hayatımı tamamen değiştirecek bir şey. Bir süre sonra polisler geldi, ifademi verdim. Hatırladığım ne varsa anlattım.

Kapı tıklatıldı. Ödül diye heyecanlansam da ablam girdi içeriye.

-"Nasıl hissediyorsun?”