Falling || H.S.

|all you had to do was stay|

"Dudaklarından bir öpücük alıp
kalbimdeki şafak rengi
vazoya koymadan
yıllar öncesi gibi
görünüyordu.

Ama beklemeye değmişti.
Çünkü aşıktım."

27.07.2020 - Italy

Hayatımın hiçbir anında bu kadar karışık hissetmemiştim.

2014 yılının benim için yeniliklerle dolu olması, hayatımın aşkına kavuşmam ve ailemden ilk kez bu kadar uzak kalmış olmam bile beni böylesi bir karışıklığın içine iteklememişti.

O gün, çocuklar evden ayrıldıktan sonra psikoloğumla uzun bir sürenin ardından tekrar iletişime geçmiş ve iki saat kadar online bir şekilde görüşmüştük. En son konuşmamızın üzerinden uzun zaman geçmişti çünkü Harry ile ayrılığımızdan sonra psikoloğum Daisy ile görüşmeyi tamamen kesmiştim. Belki de sorunlarımdan kaçmayı kendimden ve yaşadığım acıdan da bir kaçış yolu olarak görmüştüm.

Daisy, sakin ve her zaman anlattıklarımı fazlasıyla önemsediğini hissettiren bakışlarıyla beni dinlemiş ve konuşma sırası ona geçtiğinde ise depresyon başlangıcında olduğumdan bahsetmişti. Kendime çok yüklendiğimle ilgili konuşmuştu. Ona göre her şeyi akışına bırakmalı ve detaylara odaklanmaktan vazgeçmeliydim. Dahası beklentiyi ve her zaman yaptığım kontrolcülüğümü de bir zamanlar yaptığım gibi azaltmam gerektiğini, söylemişti. Oysa o zamanlar hayatımdaki her şeyin harikaya yakın ilerlediğini ve kendime psikolojik bir işkence uygulamama gerek olmadığını, bunun sonucu olarak da bir şeyleri kontrol etme isteğimi en aza indirgeyebildiğimi biliyordu. Yine de her zaman yaptığı gibi bana pozitif bir kapı aralıyordu.

Harry'ye eğer gerçekten bir şans daha vermek istiyorsam içimdeki kırgınları değil de ona bahşettiğim şansı önümde tutmam gerektiğini söylemişti ve bu da İtalya tatilimizden önce kendimi uzun uzadıya sorgulamama sebebiyet vermişti.

O günün akşamında Harry İtalya'ya uçsa da ona sonradan katılmayı seçmiştim. Havaalanında onunla görüntülenme gibi bir skandala hiç ihtiyacım olmadığı gibi Trisha'nın Zayn gitmeden birlikte yemek yememiz için ettiği ısrarları da göz ardı edememiştim. Sonraki gün de menajerim Betty'nin albümüm Venomous'un son halini göstermek ve Amerika'da gerçekleştirilecek klip çekimim için önemli detayları vermek amacıyla benimle görüşmek istemesi sonucu gidişim zorunlu olarak bir gün daha ertelenmişti.

İtalya'ya özel jetimle uçmuş olsam da üst düzey bir güvenlik önlemi için sarı bir peruk takmıştım. Peruğun kakülleri ve yüzümdeki maskeyi düşününce tanınabileceğimi hiç düşünmüyordum. Neyse ki önceden verilmiş raporlardan dolayı havaalanında da herhangi bir sorun yaşamamıştım. Tüm ısrarlarına rağmen Harry'nin havaalanına gelmesinin uygun bir davranış olmayacağını belirttiğimden, bana özel bir şoför göndermişti. Çünkü söylediği üzere tuttuğu ev bir taksicinin bulması riskine girilmeyecek kadar gizli bir yerdeydi.

Arabadan indiğimde beni büyük bir mutlulukla karşıladı. Sakallarını kesmişti. Özlediğim bebeksi yüz hâlâ yoktu ama yüzü çok daha pürüzsüz görünüyordu. Kocaman gülümsemesiyle oldukça tatlıydı ve ona bakarken, gülümsememek için dudağımı ısırmam gerekmişti.

Ben maskemi bahçedeki çöpe atarken, yanımdan geçip şoförden valizimi aldı ve adama asla anlayamadığım İtalyanca birkaç şey söyledi. Geçen sene bu dili bu kadar iyi konuşmadığını düşündüm. Fransızcamızı birlikte geliştirmiş de olsak İtalyanca için gördüğüm kadarıyla böyle bir şansımız kalmamıştı.