"Benim içimde bir sen var. Bunu biliyorsun değil mi?"
"Evet ve sanırım bu yüzden sana aşık oldum Jongin."
------
"Sen benim aydınlığımsın. Ben de senin karanlığım."
"Sehun-ah..."
------
"Saçlarımı okşasana Baekhyun."
"..."
------
Denge olmadan düny...
50. Bölüm bu bölüm. 50. 50 ya 50! Ohaaaaaaa! Bu kadar devam ettirebildiğime inanamıyorum.
ALLAHIM FİNALİ DE VERMEYİ NASİP ET AMİİİNNNN!!
Şuraya iş başvurusu kabul olmayan bir Kiyomi çizelim. Olmayacağını biliyordum ama bu dönütü alacağımı düşünmemiştim.
Üniversiteye başlarken böyle hayal etmemiştim ben. 19 yaşındaki Kiyomi'nin çok farklı 25 yaş hayali vardı. Gerçek hayata tutunma konusunda o kadar şanssızım ki. Gerçekten... Bu elbet sadece benim başıma gelmiyor ama geçmişime dönüş baktığımda 'Hep mi böyle olur ya!' diyemeden edemiyorum.
Hep böyle oluyor...
Boş boş günlerim geçiyor ve ben bir şey yapamıyorum.
Acı verici. Hayal kırıklığı... Dolu gözlerle yazıyorum bu satırları ama ağlamayacağım. Ağlamayı yıllaaaaaaaaaar önce bıraktım.
Şuraya üzgün ve Chanyeol ile süt içmeye gidecek bir Kiyomi çizelim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Keyifli okumalar bol bol yorumlar.
Küfür yok *-*.
❤️❤️❤️
---------
Yifan imzalaması gereken belgeleri imzaladıktan sonra köşeye sinmiş ağlayan oğlunun yanına gitti.
Sehun bugün Luhan'ı at binmeye götürecekti. Söylediğine göre akşam geç dönecekti ama öğleden sonra ağlayarak aramıştı. Yifan oğlunun ne dediğini anlamamıştı. Üstüne attığı konum hastane olunca büyük bir korkuyla hastaneye uçmuştu. Geldiğinde hemşire durumu anlatmıştı ve içi az da olsa rahatlamıştı ama oğlu berbat görünüyordu.
"Luhan nasıl şimdi?" diye sordu.
"Bilmiyorum." dedi Sehun gözyaşını silerek. "Bir sürü kan aldılar. Böyle kalbine bir sürü kablo taktılar." Elleriyle göğsünü gösterdi. "Sevmiyorum hastaneden olmayı. Doktora soramadım. Korktum."
Yifan oğluna sarıldı. Saçlarını ve sırtını okşadı.
"Attan mı düştü? Genç çocuk yahu. Ona bir şey olmaz. Ağlama çocuğum."
Sehun başını salladı. "Sabah çiftliğe gittik. Güzel kahvaltı yaptık. Etrafımızda çiftler vardı. Davranışlarına baktım. Ben de ekmeğe bal sürdüm Han'ın ağzına uzattım. İlk orada bayıldı."
Yifan göz devirdi. Luhan'ın bu huyunu hiç sevmiyordu. Sehun biraz geri çekilip devam etti.
"Kendine hemen geldi. Kahvaltımızı bitirdik. Atların yanına gittik. Ben öğretmeye çalıştım. Birlikte bir ata bindik. Kollarım belindeydi. Başımı da omzuna koydum. Hani romantik olsun diye ama fazla heyecanlandı yine orada da bir kez bayıldı. Attan o zaman düşüyordu ama sıkı tuttum düşmedi. Sonra kendine geldi. Birlikte bindik ama çok utandı. Kaçtı. Ben de zorlamadım."
