"Benim içimde bir sen var. Bunu biliyorsun değil mi?"
"Evet ve sanırım bu yüzden sana aşık oldum Jongin."
------
"Sen benim aydınlığımsın. Ben de senin karanlığım."
"Sehun-ah..."
------
"Saçlarımı okşasana Baekhyun."
"..."
------
Denge olmadan düny...
Ve siz manyaksınız cidden! Ya bi haftadır bölüm vardı son dakka niye okuyonuz 😂😂!! Bunu panomu görenlere söylüyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
------------
Sehun, Luhan'a ne zaman aşık olduğunu bilmiyordu.
"BAKAYAROOOOO!"
Belki Luhan'ın Çin'e gideceği gün yaptığı itiraftan etkilenip elini tuttuğu an aşık olmuştu.
"AHOOOOOOO!"
Belki de o gün ilk kez gördüğü Luhan'ın gülümsemesine birden aşık oluvermişti. Luhan'ın 'Sen de elimi tuttun.' derken ki gülümsemesini asla unutamıyordu. Her hatırladığında kalbi sıcacık oluyordu.
"FUZAKERU NA!"
Belki de bunlardan önce aşık olmuştu ya da daha sonra. Sehun tam zamanı bilmiyordu ama bugün Luhan'a bir kez daha aşık olduğundan kesinlikle emindi.
Bugün birinci sınıfların takıma seçilip seçilemeyeceklerini belirlemek için bir nevi teste tabii tutulma günleriydi. Tao seçmeler için futbol takımının kaptanı Luhan'ı görevlendirmişti ve Luhan kelimenin tam anlamıyla terör estiriyordu. Sabahtan beri söylediklerini yapamayan öğrencilere bağırıp, içindeki siniri Korece konuşarak atamadığı için Japonca bağırıyordu, ayakkabısını ya da eline geçen topları fırlatıp duruyordu.
Sehun onun bedeninden sinirle yayılan ateşi, kafasından çıkan şeytan boynuzlarını ve uzamış tırnak ile dişlerini net bir şekilde görebiliyordu. Luhan futbol oynarken kesinlikle başka birine dönüşüyordu ama Sehun ilk kez onu bu kadar başkalaşmış bir şekilde görüyordu.
Ve açıkçası Luhan'ın bu başkalaşması çok hoşuna gitmişti. Luhan sinirle her bağırdığında ya da top fırlattıktan sonra yer resmen titreyip herkesi havaya savururken Sehun yüzünde kocaman bir gülümseme ile sevgilisini izliyordu.
"Bana bakın sizi gerzek ahmaklar! Eğer bu on dakika içinde dediklerimi yine yapamazsanız omuzlarınızın üstünde gereksiz yere duran o başlarınızı keser top niyetine sektiririm! Anladınız mı lan beni!" diye sinirle bağırdı Luhan. Vücudu her an saldırmaya hazır bir şekilde bükülüydü ve her bir kelimesi ile parmaklarını ritimli bir şekilde oynatıyordu.
"ANLADIK EFENDİM!" dedi zavallı birinci sınıflar birbirlerine sarılarak. Çoğu korkudan titriyordu ve bazıları ağlıyordu.
Okul takımından ayrılacak dördüncü sınıfların yerine takıma girmeye aday gösterilmişlerdi. Bazıları gerçekten isteyerek, bazıları popülerlik kazanmak için, bazıları ise zevkinden seçmelere girmişti. Seçmeler için hemen hepsi bir futbol maçı yapıp performanslarının değerlendirileceklerini düşünmüşlerdi. Bu onlar için gayet kolaydı. Sonuçta hepsi futbol oynamayı biliyorlardı. Hatta bazıları seçmeleri geçmeyi çantada keklik görüyorlardı. Başlarında kaptan Luhan'ın da olacağını biliyorlardı ama hiç kimse onlara Luhan'ın iblisin teki olduğunu söylememişlerdi.
