Yin Love Yang

10.BÖLÜM

GERİ DÖNDÜMMM!!!! ÖZLEDİNİZ Mİ BENİ????

Önceki bölümün okunma sayısı beni üzüyor diyim ... ve 4bin küsür kelimeli bölüm yazdım. Bir zahmet yorum yapın *-*.

-----------

Jongin gün geçtikçe beyaz sayfalarını yavaşça dolduruyordu. Merdivenlerden Kyungsoo'yu kurtarmak için atılıp hastanelik olduğundan beri hayat onun için daha güzeldi. O hayat şu anlık iki hafta olmuş olsa da oldukça güzeldi. Çünkü neredeyse Kyungsoo her an yanındaydı. Onun vicdan yaptığı için yanında olduğunu biliyordu ama şu aralar Soo'nun kendisine alıştığını düşünmeden de edemiyordu. Buna kendince en sağlam kanıtı geçen hafta sonu olmuştu : Kyungsoo erken kalkmıştı ve kahvaltı hazır olsa bile Jongin gelmeden kahvaltıya başlamamıştı. Soo Jongin'i beklemişti , beraber yemek için ... Soo , Sehun için bile böyle bir şey yapmazken Jongin için yapmıştı. Bu durum Jongin'in kalbini daha çok alt üst etmişti tabii ki. Jongin'in en sevdiği kahvaltı o gün olmuştu.

O sayfalara birkaç bilgi daha eklemişti. Kyungsoo alıştığı şeyin dışında davranmaktan hiç hoşlanmıyordu. Örneğin patates kızartmasını çok seviyordu ama üstüne ketçap sıkınca elini bile sürmüyordu. Jongin yeni açılan oyun merkezine gitmeyi teklif etse bile Kyungsoo eski yeri tercih ediyordu. Yeni şeylere kapalıydı yani. Jongin o yüzden farklı şeyler yapmamayı öğrenmişti. Diğer öğrendiği bir bilgi ise ki bu ergen Jongin'i çok zorluyordu, Kyungsoo pantolon giymekten kesinlikle nefret ediyordu.

Şu an Kyungsooların evindelerdi ve Soo'nun zaten kısa olan şortu oturunca daha kısalıyordu. Bir insan kışa yakın bir zamanda neden şort giyerdi ki! Jongin Kyungsoo'nun kızlara taş çıkartacak bacaklarına arada kaçamak bakışlar atıp duruyordu. Bir erkeğin bacağının bu kadar güzel olması kesinlikle haksızlıktı! Kyungsoo'nun bacağı kaslı ve tüylerinin rengi hafif belli olsa bile oldukça seksiydi. Jongin'in arzulayıp bir taraflarını kaldıracak kadar seksi ... ve Jongin biliyordu ki gece yine tuhaf rüyalar görecek, sabah bir tarafı kirli uyanacaktı.

-"Hey! Bilerek falan mı yeniliyorsun? Düzgün oyna şu oyunu!"

Jongin Kyungsoo'nun sinirli sesini duyduğu gibi yutkundu ve düşüncelerini hızlıca dağıttı. Soo eğer ona baktığını anlarsa Jongin'i çöle kadar kovalardı.

+"Başım iyi değil. Bilerek yenilmiyorum. Bırakalım mı artık sıkıldım."

Kyungsoo oflayan Jongin'e bakıp oyunu kapattı. Onu zorlayacak bir şey yapmak istemiyordu.

-"Yemek yiyelim mi?"

+"Olur."

-"Ben hazırlayıp geliyorum. Sakın mutfağa adımını atma. Sakın."

Kyungsoo işaret parmağını kaldırıp Jongin'e tehdit edici bakışlarını gönderip koltuğun arkasından atlayarak mutfağa doğru gitti. Bundan dört gün önce Jongin'in 'Ben de yardım edeyim en azından. Sen hazırlıyorsun ben yiyorum. Bu kötü hissettiriyor.' demesi ile esmer olanın kırgın sesine aldanmıştı ve hayatındaki en büyük hatayı yapmıştı. Jongin kelimenin tam anlamıyla mutfağını mahvetmişti. Kyungsoo onu döve döve mutfağından atmıştı ve bir daha da adımını attırmamıştı.