"Benim içimde bir sen var. Bunu biliyorsun değil mi?"
"Evet ve sanırım bu yüzden sana aşık oldum Jongin."
------
"Sen benim aydınlığımsın. Ben de senin karanlığım."
"Sehun-ah..."
------
"Saçlarımı okşasana Baekhyun."
"..."
------
Denge olmadan düny...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nacizane isteğim yorum ^-^.
4 BİN KELİME KÜSÜR YB YAZDIM O YORUMLARI HAK EDİYOM!!!!
Kızdırmayın küçük Kiyomi'yi.
----------
Arkadaş dediğin şey sadece bir insan olmaz. Bir nesne ya da bir hayvan bile senin arkadaşın olabilir. O yüzden arkadaşlığı hemen hemen her insan mutlaka tatmıştır ama dostluk... Zor bulunan ve zor olunan bir statüdür.
Yastık savaşının ardından yere boylu boyunca yatan arkadaşlarına bakarken Kyungsoo birden bu kavramı düşündü. Sehun ile çok konuşmasa da aralarında garip bir ilişki vardı ve Kyungsoo onu ilk arkadaşı olarak hissetmişti. Sehun onu dinleyen ilk kişiydi çünkü. Daha sonra bu odadaki insanlar yavaşça arkadaşı olmaya başlamışlardı. Etrafı birden insanlarla dolmuştu ve bu insanlar onu mutlu ediyordu. Peki dostları da olabilir miydi bu arkadaşlar?
Kyungsoo gülümseyip onun beyaz saçlarını okşadı. O hem ilk sevgilisi, hem ilk aşkı hem de ilk dostuydu. Jongin yavaşça her şeyi olmaya başlıyordu. Kyungsoo sabah ilk kalktığın artık okula gitmek istemediğini değil Jongin'i düşünüyordu ve ondan sonraki her anda. Jongin'siz düşlediği bir şey yoktu.
Gülümsemesi daha da yayıldı. Onun yanında ve bu insanların yanında mutluydu. Onlarla daha çok zaman geçirip dostları olsun istiyordu.
"Yatağa geçelim o zaman." Yerinden doğrulup Jongin'in de elini tutarak uyuyacakları yatakları düzeltip hızlıca uzandılar ve birbirlerine sarıldılar.
"Bak tuhaf bir şey yapacaksanız ben üst kata çıkayım. İnlemenizi duymak falan istemiyorum ve..." Chanyeol , Jongin tarafından kafasına atılan yastık ile sinir oldu.
"Ben de yastığım nerede diyordum. Ahhh yüzümdeymiş!"
