"Benim içimde bir sen var. Bunu biliyorsun değil mi?"
"Evet ve sanırım bu yüzden sana aşık oldum Jongin."
------
"Sen benim aydınlığımsın. Ben de senin karanlığım."
"Sehun-ah..."
------
"Saçlarımı okşasana Baekhyun."
"..."
------
Denge olmadan düny...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
---------
Lisenin son haftasının ilk günüydü. Yani pazartesiydi ama öğrencilerin hiçbiri pazartesi sendromunda değildi. Çünkü bu hafta, birlikte geçirecekleri son haftaydı. Okul daha kapanmayacaktı. Üniversite sınavları bitene kadar bazı etüt dersleri devam edecekti ama bu dersler gönüllü olduğu için çok kişi gelmiyordu. Bu yüzden bu hafta hepsi için çok önemliydi.
Lisenin son demleri... Birlikte geçirilecek son anlar...
"Sehun nerede?" diye sordu Kyungsoo Luhan'a. Okul günlüğü için yazma sırası Sehun'a gelmişti ve Sehun bundan kaçmak için okula gelmediyse biri ona kötü haberi vermeliydi: Kyungsoo evinin adresini biliyordu.
"Tebeşir ileydi. Ders başlamadan gelir." Luhan'ın gözleri Kyungsoo'nun elindeki deftere kaydı. "Benim sıram ne zaman?"
"Bilmiyorum. Senin sayfanı süslemek için güzel küçük etiketlerden bulamadım. Bugün bir daha gezineceğim."
"Soo kırtasiye bağımlısı oldu. Biri artık yardım etsin!" diye isyan etti Jongin.
"Bu isyan niye? Gören de uyuşturucu kullanıyorum sanır!" Kyungsoo ona dönerek kızdı.
"En son kokulu defter ve kağıtlar aldın. Girme bu konuya."
"Evet aldım ama koklamak için değil yazı yazmak için aldım."
"Ayyhhh!" dedi Jongin kendini sırada geriye doğru atarak.
"Kırtasiye alışverişi bağımlısı olmak ne kadar kötü olabilir ki? Zengin çocuk zaten. Belki bunun koleksiyonunu yapmak istiyor?" dedi Chanyeol konuya dahil olarak.
Koleksiyon kelimesini duyunca Kyungsoo'nun gözleri güneş gibi parladı.
"Park Chanyeol sen salakların dâhisisin."
"Senden nefret ediyorum Chanyeol." dedi Jongin ağlamaklı bir sesle. Chanyeol ona öpücük attı.
"Çok geziyoruz oğlum. Çok geziyoruz. Günde bir saat kırtasiye geziyoruz! Bunu niye alıyorsun dediğimde üstüne kavga da ediyoruz. Benim için hiç karlı değil." Jongin saçlarını yolmamak için kendini tuttu.
"Zamanla azaltır, merak etme." diye bıyık altından güldü Luhan. Jongin gözlerini kısıp ona nefretle bakarken Yifan sınıfa girdi.
Öğrenciler yerine geçip ona selam verdi. Yifan oturmalarını işaret ettikten sonra masasının yanına geldi.
