DİVANELİ

19.Bölüm

📍Hoş geldiniiiiiiizzzzzzzz

Oy verirseniz beni çook mutlu edersiniz... ❤️❤️ Sıralamalar👉🏻👈🏻

Keyifli okumalar ❤️

*******

Akşam hava hafif kararınca da kapıları çaldı sonunda....

Evin en büyüğü olan Ahmet bile telaşa kapılıp döneledi odanın içinde, kaldırdı kızları, "Kalkın kalkın. Kim açıyor şimdi kapıyı."

Züleyha heyecanla ellerini birbirine dolanarak konuştu, "Nare açsın Nare.. Gelin o."

Ahmet anında haklı buldu, "Evet Nare.. Geç Nare kapıyı aç hadi bekletme."

Nare o an hepsinden farklı bir alemdeydi, düşüp bayılabilirdi heyecandan. Elleri titriyor, sırtı terliyordu. Birbirine dolanmaya başlayan bacaklarıyla yürüdü kapıya doğru.

Ailesi ve yakın komşuları da arkasında heyecanla sürü gibi birikmişti.

Ailesi...

Anlık duraklamasını Züleyhanın dürtüklemesiyle sonlandırıp hemen kapının sürgüsünü çekti ve sonuna kadar açtı. Açmasıyla da göğsünü şişiren bir nefes aldı.

Bu akşam gerçekten de onun istemesi olacaktı. Bayılacaktı şimdi..

En önde kendi köylerinden olan yaşlıca bir adam duruyordu. Muhtemelen Aslan'ın yakın bir akrabasıydı. Emmisi veyahut dayısı.

Ayakkabılarını çıkarıp tek tek girmeye başladılar içeri, Ahmet'e ve Besime'ye selam vererek ilerledi büyükler. Gelen kadınlar Nare'yi beğeniyle süzüyor, selamlaşıp kızların gösterdiği yerlere geçiyordu.

Selvi sade bir selamla yetinmeyerek kucakladı Nare'yi, sıcak bir şekilde halini hatrını sordu. Çok güzel olduğunu söyleyip ellerinden tutarak şöyle bir süzdü. Gülşah da yengesini kıskanarak ondan daha samimi, daha sıkı kucakladı Nare'yi.

Nare bunları bulanık bir bilinçle izliyordu. Öyle heyecanlıydı ki sanki ruhu içinden çıkmış, kendisini dışarıdan izliyordu. Hiçbir hareketi düşünerek yapmıyordu o an, yaşadığı andan kopmuştu, kendi dünyasında değildi hiç.

Gülşah Nare'nin bu ruh halinin farkına bile varmadan övgülerle süsledi genç kızı. Aslan ağabeyinin gelini olacaktı ve onunla çok iyi anlaşmak istiyordu.

Sonuçta herkesin göz bebeğiydi Gülşah, Nare de herkes gibi en çok onu sevmeliydi tabii.

Başka bir ihtimal söz konusu olamazdı.

Gonca ikinci kez girdiği bu eve ince bir hoşnutsuzlukla göz gezdirdi. Kendisi de aynen böyle bir evden geldiği için hiçbir eşyaya yaklaşmak, dokunmak dahi istemiyordu.

Nareyi de süzdükten sonra bu akşamlık güzel olduğunu kabullendi. Ama normalde giydiklerine bakınca zevkli bir şey olduğu söylenemezdi kızın. Pek de yakın olmayan bir selam verdi.

Tabii kızların arasında duran Hatice'nin kendisine yönelttiği kısık bakışları görmemişti... Deli deliyi görünce çomağını saklardı ya, Hatice de kenara siğlenmişti biraz.

Demek Cihangir'in karısı buydu, adamın yüzünün neden gülmediği belli olmuştu şimdi.. Nare'ye yönelttiği sönük bakışları hiç mi hiç sevmemişti zaten, bir soğukluk vardı kadında... Bir kibir..