DİVANELİ

23.Bölüm

📍Hoş geldiniiiiiiizzzzzzzz

Ay dört gündür tamirci yazmaya çalışıyorum ama zilyon kez sildim yeniden yazdım. Soranlara da hep bu akşam diyorum ama içime sinmediği için erteleniyor hep :(

İnşallah maşallah hayırlısıyla bu gece yayınlanabilir. Olmazsa yarın kesin ama..

Neyse buraya geçelim vee biraz da küçük Nare'yi okuyalım...

Yıldıza basarsanız beni çok mutlu edersiniz..

Beni takip ederseniz daha da mutlu olurum zhxjsn

Keyifli okumalar... ❤️

*******
16 Yıl Önce

*******

"Annee?" küçük bacaklarına beyaz külotlu çorap giydirilirken annesine değil tavana bakmayı tercih etti Nare, yüzünde kocaman bir gülüş vardı ve ayrık olan süt dişlerini mutlu bir şekilde sergiliyordu. Arada bacaklarını sallayıp zorluk da çıkartıyordu ama sorun değildi.

Kafasını yukarı kaldırdığı halde gözlerine girmeye çalışıp uzun kirpiklerine takılan saçlarını engellemek için gözlerini tamamen kapatıp kafasını sağa sola salladı hızlıca, fazla hızlı olmuş olacak ki bir anlık başı döndü ama annesi bocalayan kızınnı tuttu hemen.

"Efendim annem." Genç kadın kızını divanın üzerinden indirdi, dizlerine kadar giydirdiği kilotlu çorabını yukarı çekerek Nare'yi beklemediği bir anda zıplattı, karşılığında da telaşlı bir kahkaha alınca gülerek yumuşak yanaklarından birkaç kez öptü Nare'yi.

Kızı, Nare'si çok tatlı ve güzeldi. Bakmalara da öpmelere de doyamıyordu Servet.

"Bugün Zeliş gelecek mii?"

Servet kızının pembe elbisesine uzanıp arkasındaki fermuarı açtı, "Gelecek tabii kızım, kardeşsiniz siz.. Hem seni hiç yalnız bırakır mı o?" Nare'nin başından geçirerek giydirdi elbiseyi.

İnce dişlerini göstererek kocaman gülümsedi Nare, kafasından elbise geçirildikten sonra iki eliyle yüzüne yapışan sarı saçları itekledi hemen, yüzüne saç yapışmasını hiç sevmiyordu, "Bırakmaz demii?"

Kızının mutlulukla ışıldayan sarı gözlerine baktı Servet, "Yok." Elbiseyi giydirdikten sonra arkasındaki fermuarı kapattı, sonra da katlanan eteklerini düzeltti sevgiyle, dokunuşlarından bile şefkat akıyordu, "Hiç bırakmaz."

"Hop." diyerek belinden tutup tekrar divana oturttu Nare'yi, küçük kız heyecanla ayaklarını birbirine sürttü, büyük bir heyecan ve beklentiyle baktı poşetlere, "Babam bana başka ne almış?"

Annesi elindeki kutuyu poşetinden yavaş yavaş, Nare'yi kıvrandırarak çıkartup havaya kaldırınca küçük kız ince bir çığlık atıp ellerini ona doğru uzattı, "Annee!! Anne ne almıış?!!"

Servet gülümseyerek oturdu kızının ayaklarının dibine, "Bak bakalım ne almış."

Nare hızlıca kutuyu açtığında gördüğü ayakkabılar ve saç kurdelesiyle yine mutlulukla tiz bir çığlık daha attı, elindeki kutuyla birlikte hemen divandan atlayıp odanın içinde birkaç tur koşup geri geldi annesinin yanına, kutuyu yere bırakıp başına çömeldi ve izledi ayakkabılarını. Ellerini çenesinin altına koymuş, sanki dünyanın en muhteşem manzarasını izliyordu, içli bir nefes aldıktan sonra annesine döndü, "Ama elbisem daha güzel değil mi annee?"

"İkisi de çok güzel kızım."

"Babam sana da almış mı annee?"

Kutunun başında çömelerek oturan kızına sevgiyle baktı Servet, "Hı-hı, almış." Hava atar gibi kaşlarını kaldırıp gözlerini kırptı sıkça, yemenisinin ucunu da arkaya attırdı, omzunu öne doğru büktü, "Hem de mavi."