DİVANELİ

21.Bölüm

📍Hoş geldiniiiiiiizzzzzzzz

Vuh, düzenledim ve geldim..

Öhmm.. Önceki kadar olmasa da bu da yakınlaşması bir bölümdür. Belli bir ağır kesit yok, o yüzden uyarı koyamıyürüm..

Önceki bölüme gelen oylar için çok teşekkürler, bu bölüme 420 oy gelebilir mi acabaa :)) verenlere teşekkürler şimdiden.

Keyifli okumalar kalpkalp

********

Ve samanlığın kapısı gıcırdayarak açılmaya başladı..

******

Nare içinde olduğu zevk kuyusundan çıkamadı ama Aslan duyduğu sesle kendilerini saklayan samanların arasından aralanan kapıya baktı ani bir şekilde nefes nefese. Saçları dağılmış, göğsündeki terler aralıklı tahtalardan sızan ışıkla parıldıyordu.

Kim gelirdi bu saatte buraya, niye gelirdi?

Nare'nin rahatlamayla gevşeyen yüzüne anlık bir bakış attı, bozulan yakınlıklarının siniriyle dişlerini sıktı, tam da zamanını bulmuştu bu gelen her kimse...

Hızlı bir hareketle saman balyalarının üzerinde duran gaz lambasını uzandı, kısmakla uğraşmadan üfleyip söndürdü hemen, görünmemek için tekrar Nare'ye sarılarak samanlara biraz gömülmeye çalıştı.

Genç kızın ne olup bittiğini anlayamadığını kendisine şaşkınca bakan ve karanlıkta ışıldayan gözlerinden fark edebiliyordu. Onun güzel bedenine sardığı kolunu çekerek işaret parmağını 'sessiz ol' anlamında Nare'nin dudaklarının üzerine bastırdı.

Ama gözleri parmağının altında duran aralık dudaklarda kaldı bir süre, yutkundu. Yeniden yoldan çıkmanın pek de zamanı değildi.

Nare hala az önce yaşananların etkisindeyken anlamazcasına Aslan'a baktı, aynı anda da nefeslerini düzenlemeye çalışıyor, dudaklarına baskı uygulayan parmağın nedenini anlamaya çalışıyordu.

Hem bu yakınlıkları için utanıyor, hem de ne olduğunu çözmeye çalışıyordu. Kafası uğuldadığından olsa gerek, hiçbir şey duyabilecek durumda değildi.

Aslanla biraz daha göz göze kaldıklarında onun dudaklarına yönelen aç bakışlarını görünce kaçırdı gözlerini, hala hızlı nefesler alıyordu. Ve Asaln böyle bakmaya devam ederse epeyce süre nefesleri hızlı olacaktı.

Sonra birden Besime'nin sesi yankılandı samanlığın içinde.

Aynı anda Nare'nin gözleri kocaman açıldı, aldığı nefes boğazına tıkandı ve öksürüğünü son anda yuttu. Aslan'ın omuzundan tutup kendine çekerek çaresizlikle, kendisinin bile zor duyacağı bir sesle fısıldadı, "Aslan?!"

"Züleyha!!!" kısık, fakat oldukça güçlü şekilde kızının adını zikretti Besime.

Nare tam ağzını açtığı anda Aslan'ın parmağı çekildi dudaklarından, kocaman eli ağzına kapanarak bunu engelledi. Seslice konuşacağından değildi, herhangi bir sesin çıkmaması için yapmıştı Aslan.

Burada yakalansalar bile kendi çağırdığı halde Nare suçlanırdı. Ve Aslan buna dayanamazdı. Konunun dışarı sızacağından değildi tabii, Nare'nin ailesinin gözünde kötü görünmesine ve üzülmesine izin vermezdi. Vermemeliydi.

Aslan'ın elinin altından nefes almaya çalıştı Nare, gözleri korkuyla irileşmiş, ne yapacağını kestirmeye çalışıyordu. Allah'tan samanların arkasında kalıyorlardı, yoksa neler olur tahmin bile edemiyordu.