SEESAW - My Perslabstori Book 2 (ONGOING)

SEESAW II - 33

Nagising ako nang hindi ko man lang maikilos ng maayos ang katawan ko, nanghihina ako.

"Goodmorning my love, how are you feeling?", inalalayan niya akong umupo, naglagay siya ng maliit na table sa ibabaw ng kama at ipinatong dun yung tray ng food,

Breakfast in bed huh?

"Don't you have a schedule today?", tanong ko. Umiling siya saka inabutan ako ng tubig na agad ko namang ininom.

"Let me take care of you, today.", nakangiting usal nito.

"How about your daughter? She will surely look for you". Pilit siyang ngumiti sakin saka ako tinabihan,

"We've spent a lot of time yesterday so I don't think she will look for me today", I hope you're also spending a lot of time with our kids.

Tumango nalang ako at hindi na kumibo pa. Itinuon ko nalang ang atensyon sa pagkain,

Alam kong pinagmamasdan niya ako pero isinasawalang bahala ko lang yun, ni hindi ko na nga natanong kung kumain na ba siya.

"Where's the twins?", hindi ako kumportable dahil nga sa ginagawa niyang pagtitig sakin kaya nag isip ako ng pag uusapan,

"They are playing inside their room.", tumango ako sakanya. Tumayo siya at inalis yung table sa kama para ibaba.

Nagkatinginan kami nung tumunog yung phone niya, pero hininaan niya lang yung volume non at hinayaang tumunog hanggang matapos. Hindi niya iyun sinagot,

"Who's calling?", tanong ko.

"Don't mind it". Sagot niya, tiningnan ko siya ng derecho kasabay nun ay ang pagtunog ulit ng phone niya,

Wala siyang balak silipin yun kaya kinuha ko yun sakanya para tingnan,

Si Shina.

"Why don't you answer her call?", seryosong tanong ko. Di siya sumagot. Tumabi siya sakin at pinunasan yung gilid ng labi ko,

"Maybe your daughter is looking for you that's why she's calling". Dagdag ko pa. Binawi niya sakin yung phone niya at agad na ibinaba dun sa bedside table--

Nanlaki ang mata ko nung hawakan niya ko sa batok at mariing hinalikan, ramdam ko ang pananabik sa galaw ng labi niya.

Naramdaman ko ang paglapat ng likod ko sa kama, he positioned himself on top of me pero nakaalalay siya para hindi ako mabigatan,

"O-Ouch!", ungot ko nung pisilin niya yung braso kko nagkataon pa kung saan nandun yung pasa.

"I'm s-sorry". Pinagpatuloy niya yung ginagawa niya hanggang sa mapaungot nanaman ako dahil nabunggo ng braso niya yung hita ko,

"L-Let's just stop it, my body is not in a good condition, I'm sorry". Hinawakan ko siya sa balikat saka mahinang itinulak.

Inayos ko yung sarili ko saka ako bumangon at pinusod yung buhok ko, kita ko ang pagkadismaya sa mukha niya pero di ko na yun pinansin pa.

"A-Are you still mad at me?", mahinahong tanong nito.

"Y-You don't have to look after me, I can handle myself. Yung mga bata nalang ang asikasuhin mo". Dahan dahan akong tumayo at binitbit yung pinagkainan ko--

"Gela", agad siyang nakalapit sakin at akmang kukunin yung foodtray sa kamay ko pero iniwas ko ito,

"I can manage. If you're thinking that I've messed up because I'm affected of what happened then don't think of it that way. I'm all good, Yoongi. You don't have to feel bad about me". Muling tumunog yung phone niya, napabuntong hininga ako at inis na tiningnan siya.