Forced

Chapter 1: Serenade

"Moving to the Philippines? Mom it's so mainit there." Gneiss said while having a seat on their soft expensive couch from the most popular Italian designer.

"You hate the weather out there, but you speak Filipino fluently in here, Gneiss you're a hypocrite." her mom joked as she's busy packing up all their things, they're going to attend their flight thirty minutes from now, yet Gneiss doesn't have the plan on dressing herself, instead she's just laying on the back of their couch and busy rereading her favorite Jk Rowling's book.

"Mom, I don't want to make uwi in the Philippines, there's no snow doon." pagko-conyo nito. Ganiyan na talaga siya, well hindi naman siya maarte everytime she'll blend her english words with tagalog, casual lang ang boses nito. Hindi kagaya ng ibang mga nag-ko-conyo na parang nauulol na sa sobrang arte ng pananalita.

"Enough with reading Gneiss, your dad is upstairs surely he's now on his way down here, so get that book with you and wear your boots as well as your jacket and we'll go ahead. Hindi tayo puwedeng mahuli okay?" her mom hurriedly get wore her double breasted trench and closed the zipper of all their baggages as she looked upon the stairs where a man wearing a breton hat goes down.

"Gneiss, let's go." her dad said, walang ganang tumayo si Gneiss, tinulungan pa ito ng kaniyang mama na suotin ang jacket at kaniyang boots. Pilit siyang ngumiti when her mom chinned her up.

On their way to the airport her parent's was busy talking about business stuffs while she's on the backseat, reading a book again. Well, Gneiss is an ultimate bookworm at the age of 8 she have her own wide and very resourceful library. She's also wearing an Harry Potter inspired glasses na naging signature na niya sa school nito, dito sa States, she was called the super ultra mega nerd of the campus but that doesn't affect her.

"Are we malayo pa?" tanong nito, nakarating na sila sa airport kanina pa, sa katunayan ay nakasakay na sila sa eroplano at lumilipad na pauwi ng Pilipinas. Gneiss grew up from America pero hindi nito tinalikdan ang pagiging Pilipino niya, kaya nga marunong mag-tagalog at isa pa adobo is her favorite dish which is originally from our country.

"Matulog ka na muna, mom and I will wake you up once we landed from the NAIA." her Dad answered her. She just nodded and closed her eyes, kapag Papa na nito ang nagsalita ay agad na niyang sinusunod.

*******

"Are we uuwi na? May house ba tayo dito?" pagtatanong niya ulit nang nasa arrival area na sila ng NAIA.

"Of course Gneiss, we have a house in here pero bago pa tayo uuwi sa house natin, pupuntahan muna natin ang Amiga at Amigo namin ng Daddy mo." masayang sabi ng kaniyang Nanay.

"Okay." bored na sagot niya at sumusunod na lang sa mga gustong gawin ng kaniyang mga magulang.

They arrived from a mansion, napakalaki rin nito kagaya ng bahay nila sa mansion ang pinagkaiba lang medyo pinaghalong Modern at Classic ang Architectural design ng bahay ang sa kanila kasi ay modern theme lamang. Agad silang pinapasok ng security guard sa napakalaking gate rin.

Maganda ang paligid, there's a lot of trees surrounding the place, malakas rin ang hangin. May sports field rin ito, kung saan may tennis at basketball court. Iyon lang ang napansin ng mga mata ni Gneiss, gusto niya rin kasing matutong maglaro ng tennis kaso hindi talaga siya marunong kaya hindi na ulit siya mag-ta-try, her parents even hired a great tennis coach for her pero wala pa rin talaga, siguro hindi para sa kaniya ang paglalaro nito.

"Amiga.." ang boses na malumanay ngunit masaya ang bumungad sa pintuan ng bahay.

"Amigo Henry, glad we meet again!" sabi naman ng isang lalaking nasa middle ages na pero guwapo at makisig pa rin, ito siguro ang Amigo at Amiga ng Papa at Mama niya magkaka-edad lamang sila.

"Is this Gneiss, now?" biglang nangalumbaba ang babae at hinawakan si Gneiss sa pisngi. Giliw na giliw ito sa kaniya.

"Your daughter is very beautiful." papuri ng Amigo ng kaniyang ama.

"Thank you. Gneiss, this is your Tita Karen and Tito Ranny give them a hug."

Agad naman niyang niyakap ang dalawa kagaya ng utos ng Papa nito, pumasok sila sa loob ng bahay naupo sa may sala, walang gana pa ring nakatunganga si Gneiss sa paligid. She really wanted to go home.

"Can I go to the Cr?" pagpapaalam nito sa kaniyang Ina, kinalabit niya na lamang ito dahil abala sa pag-uusap ang Papa nito at kaniyang Amigo sa tabi lang rin nila, nag-pe-prepare naman ang Tita Karen niya ng Snack sa may kusina.

"Hi, can you accompany my daughter sa cr lang?" untag ng mama nito sa kasambahay na kakababa lang ng hagdanan. Nag-bow naman ito at nauna na sa paglalakad nakasunod lang si Gneiss.

Hindi naman talaga siya mag-c-cr gusto niya lang libutin ang buong bahay nakaramdam kasi siya ng excitement nang makita ang napakaraming medals from different Taekwondo tournaments sa isang parte ng sala kanina. Napatanong na lamang siya kung kanino 'yon, at puwede bang magpaturo siya sa may-ari niyon ng basic self defense para maipagtanggol ang sarili next time na ma-bully ulit siya.

Pinaalis na niya ang kasambahay, noong una ay hindi pa ito pumayag dahil pagagalitan raw siya pero nangako naman si Gneiss na kaya na nito ang sarili niya.

"Hmm, sino kaya ang taekwondo player ng pamilyang ito?" wala sa sarili niyang tanong napahawak pa ito sa kaniyang baba.

Habang naglalakad sa may second floor ng bahay ay naalarma na lamang siya nang may sumipa sa may puwetan nito. Napaupo pa ito sa sahig dahil sa sakit.

"Who are you?!" galit niyang tanong sa lalaking sumipa sa kaniya.

"I'm Kyler and who are you too?" mataray ring sagot ng batang pawis na pawis, kakatapos lang mag-basketball dahil nakahawak siya ng bola.

"It's none of your business, alis na! You make alis na!" pagsusungit ni Gneiss, wala ng nagawa ang singkit, maputi at guwapo na batang lalaking 'yon kung hindi kamutin ang batok at mag-walk-out.

Napapikit siya at napahawak sa may puwetan, nasipa siya for the first time.

"Hindi kaya siya 'yong Taekwondo player ng family na 'to?" she asked herself, sobrang curious talaga siya.

Napatigil lamang siya sa pag-iisip nang makarinig ng isang napakagandang himig sa katapat na kuwarto lang na kinatatayuan niya ngayon. His voice is very sweet, melodic and heartwarming, the lyrics of the song became so meaningful as it was sang by him very soft and ravishing.

Nakabukas ang pintuan nang kaunti kaya pumasok siya roon, walang expresyon ang batang lalaki na kumakanta kahit pa nakita niyang pumasok na sa kuwarto niya si Gneiss, parang wala lang ito sa kaniya patuloy lang siya sa pagkanta at pagtugtog ng gitara habang nakaupo naman si Gneiss sa harap niya at pinapanood siya.

While he's hitting every lyrics and notes of the song, Gneiss just stared at him the whole time.

"Kian, are you serenading Gneiss?" Karen said. She's Kian's mom.

"Serenading? What do you mean mom? Hinaharana?" Kian coldly asked. Bakit ba walang anumang bahid na emosyon ang mukha nito.

"Yes, harana, serenade in english." pagtugon ng mama niya.

"Harana? Why is he making ligaw to me? No! It can't be Tita, I'm just eight. As you see we're too young." Gneiss innocently said, making her Tita burst in laughter.

Napasulyap naman siya sa batang, matangkad, moreno at guwapo na si Kian at nahuli itong nakangiti.