Forced

Chapter 37: The unusual sweetness

"Good morning.." he greeted her softly. Iniabot niya rin 'yong gatas na tinimpla niya para kay Gneiss.

Tinanggap naman 'yon no Gneiss kaagad. "Thank you, Good morning rin."

It's been two days when Gneiss was hospitalized, si Kian ang nagbabantay sa kaniya the whole day and night as expected at dumadalaw na lang si Kyler at Niana tuwing umaga at umuuwi rin after lunch break, they're busy on their classes mabuti na lang at na-excuse si Gneiss at Kian ng five days sa klase well, perks of being a rich ones. Ngayon na rin ma-di-discharged si Gneiss, maayos na kasi ang pakiramdam nito and it was also her decision to be discharged.

"Nag-review ka na for your exams?" tanong ni Gneiss kay Kian.

"How did you know I'll have my exams next week?" nagtatakang tanong ni Kian.

"Matagal ko nang alam, actually inalam ko in case makalimutan mo, I'll be here to remind you."

Kian smiled. "Thank you for being that conservative and caring person."

"You're welcome! Sige, maghuhugas na ako ng kamay para kapag dumating si Doc, fully ready na ako at uuwi na tayo kaagad."

Tumayo na siya at kaagad naman siyang inalalayan ni Kian. Binuksan rin ni Kian 'yong pintuan ng cr at sabay silang pumasok ni Kian, si Kian ang tagataas ng dextrose niya para hindi tumigil ang pagdaloy ng liquid nito papunta sa katawan ni Gneiss.

Kian can't help himself to smile while he's staring at Gneiss, nakikita kasi nito 'yong engagement ring sa daliri niya.

"Gorgeous.." he whispered.

Gneiss turned her back at saka ngumiti. "Done."

Bumalik na sila sa kama, she slowly laid Gneiss down. Inayos rin nito ang unan niya at saka kinumutan.

Naupo siya sa harap niya muli.

"Kamusta kayo ni Sapphire?" Gneiss asked sincerely, walang bakas ng bitterness ang boses niya, she's really genuine.

Napahawak si Kian sa batok nito, he ain't comfortable with what she asked, he took a deep breath, before answering. "We're okay."

"I'm happy for you." she responded.

Hindi alam ni Kian ang isasagot niya kaya ngumiti na lang rin ito, dumating na rin ang Doktor pagkaraan ng ilang minuto.

She checked on Gneiss carefully.

"Okay, she may go out." aniya at isinara na nito ang cover ng chart niya, lumabas na rin ito pagkatapos iabot ang reseta ng gamot na bibilhin nila Gneiss paglabas niya.

"Sumunod na lang po kayo sa amin Ma'am at Sir sa nurse station." ani ng nurse na kasama nito.

Sumunod naman si Gneiss at Kian, hawak-hawak ni Kian ang dextrose ni Gneiss habang nakaalalay ang isang kamay nito sa balakang niya. Pinagtitinginan man sila ng mga tao ay hindi na lang nila 'yon pinansin.

"Mag-asawa ba sila? Bagay na bagay sila ano?"

"Ang guwapo naman ng asawa niya."

"Swear magaganda at guwapo magiging anak nila."

Ilan lang 'yan sa samu't-saring komento na naririnig nila sa paligid gayunpaman, they chose to ignore it.

Nang tatanggalin na ng nurse 'yong dextrose ni Gneiss ay tinakpan ni Kian ang mga mata ni Gneiss, nagtataka naman 'yong dalawang nurse na in-charge.

"She's afraid of blood." giit ni Kian.

The nurses face marked with amusement.

"He's really a caring husband." napangiti 'yong medyo may edad ng nurse.