Chapter 51: Seven years, later

641 20 2
                                    

"Doc

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

"Doc. Swift is really in love with you, it's very obvious." Mia, her co-nurse here at Nashville General Hospital, TN USA, said. They're here at the nurse station, currently sipping a mug of coffee after a twenty four hours duty. Gneiss just needed to wait for an a hour, before she could go home.

"I don't really care." She hissed. Gneiss put her mug at the top of a black table, and wiped her lips using a tissue she got just beside her.

"Why? He's handsome, rich and smart, he's very ideal. You know what? You're so lucky, majority of us in here, had a crush on him ever since." she added.

Gneiss shook her head in dismay. "I have a son to feed, he's only my priority."

"Oh sorry, I forgot about that. But, seriously Hanie you're so pretty, no doubt he's head over heels with you." she complimented.

"Thank you, but I don't really have a time for that kind of stuff, at the mean time." Gneiss gave her a little smile. Mia Georges is a very kind, cute and humble, nurse that she has ever known in Nashville General Hospital, since her first day as a nurse in here. She already considered her as one her friends, honestly.

Kinuha na nito ang bag niya't tinanggal na nito ang kaniyang cap. Pumatak na ang alas diyes ng umaga. Kasabay niya sanang uuwi si Mia ngayon, dahil pareho silang sumasakay ng bus tuwing umuuwi at malapit lang din sa apartment na inuupahan nila ang kanilang bahay, subalit inatasan muna siya ng isa sa mga pediatrician dito na i-check isa-isa ang temperature ng mga kapapanganak lang na sanggol sa may second floor. Wala na rin naman siyang nagawa kung hindi ang sumang-ayon na lang, kahit tapos na ang duty nito, they're obliged to take good care of every patients, even if it'll consume most of their times.

Hindi na nakakapagpaalam si Gneiss kay Mia, kaya nag-iwan na lang siya ng note sa table niya, maiintindihan niya rin siguro kung ba't hindi ito makakasabay sa kaniya ngayon, dahil kailangan niya pang sunduin ang anak niya't ipagluluto niya pa ito ng lunch niya, sa tuwing matatapos ang duty nito'y, siya ang nakatalaga na sumundo at magluto para sa kaniya,sa halip na ang yaya nito.

Pumara na siya ng bus, papunta sa Glencliff Elementary School kung saan nag-aaral ang anak nito, fifteen minutes ang kailangang gugulin sa paglalakbay bago mo marating ang naturang paaralan. Pagkatapos nitong ibigay ang kaniyang pamasahe'y bumaba na ito at dumiretso sa tapat ng gate ng eskwelahan upang hintayin ang anak niya. Nang tignan nito ang relos niya'y, sampung minuto na lang mag-a-alas onse na,uwian na nila.

Binuksan niya muna ang cellphone nito at nag-scroll sa facebook, dummy account ang gamit niya, dahil deleted ang real accounts nito sa lahat ng platforms, pero updated siya sa mga nangyayari sa kaniyang mga naiwan sa Pilipinas, except for him, she already don't know how he is after seven years, well there's nothing holding her back, tapos na 'yon, ayaw niya nang balikan pa.

"Mama!" Nagulat siya nang may biglang yumakap sa tiyan nito, it was Gian, her son, their son.

Nanglumbaba siya upang magpantay sila, malawak na ngiti ng kaniyang anak ang sumalubong sa kaniya, pakiramdam nito ay nawala lahat ng pagod at stress niya after a long tiring work. Hindi nito maitatangging, namana niya sa kaniyang ama ang guwapong ngiti nito, well lahat naman yata ay nakuha niya sa ama nito, ang nakuha niya lang kay Gneiss ay ang kulay ng balat nito, maputi siya.

ForcedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon