|Hᴀɴᴀᴋᴏ-ᴋᴜɴ x Rᴇᴀᴅᴇʀ| „Między życiem a śmiercią" ✔️

Rozdział 1.26

[T.Z.I.] - Twoje zdrobnione imię

- Kucnij tutaj. - I zgodnie z moim poleceniem chłopak kucnął, a ja schyliłam się i zaczęłam zrywać najpiękniejsze kwiaty.

- Nie wierć się tak! Jest strasznie niewygodnie.

- Trudno, musisz wytrzymać. Nie zamierzam schodzić, bo mnie mrówki dosięgną.

- One ci nic nie zrobią...

- Zrobią! Jestem tego pewna.

- Ja też jestem pewny, że nic ci nie zrobią.

- No to twoje przekonania są błędne. - Zerwałam kolejny kwiat.

- Ehh... Po prostu kończ szybko.

- Nie obiecuję.

Wiedziałam, że trochę mi się z tym jednak zejdzie więc po kilku minutach milczenia powiedziałam:

- A tak w ogóle, Hanako-kun..

- Hm?

- Jaki jest twój ulubiony kolor?

Zastanawiał się chwilę nad odpowiedzią.

- Chyba nie mam ulubionego. Każdy mi odpowiada.

- Ciekawe. Według mnie pasuje do ciebie kolor... czerwony.

- Czerwony-? Dlaczego?

- Bo kojarzy się z miłością, pożądaniem, wybuchowością i ryzykiem. A ty jesteś kochany, nachalny, szalony i wybuchowy.

- Cóż... nie przeczę~

- Ale takiego cię kocham~

- Jak słodko~ Też cię kocham bardzo mocno~

Uśmiechnęliśmy się do siebie szeroko, a potem kontynuowałam zbieranie kwiatów.

***

- Gotowe. - Powiedziałam, gdy miałam ich już wystarczająco dużo.

- Nareszcie..

- Nie marudź, już wracamy. - Hanako wstał i razem wróciliśmy na kocyk gdzie zeszłam z jego barków i usiadłam niepewnie.

- Ale mrówki mnie tu nie dosięgną, co nie-?

- Nie dosięgną. Wyluzuj. - Chłopak również usiadł.

- Ehh, no dobrze..

Obejrzałam dokładnie kwiaty, które zebrałam, a następnie zaczęłam splatać z nich wianek. Pięknie się prezentowały. Aż szkoda, że będą musiały kiedyś zwiędnąć.

Hanako dokładnie obserwował każdy mój ruch jakby widział coś takiego pierwszy raz.

- Co się tak patrzysz?

- To fascynujące...

- Nigdy nie widziałeś wianka-?

- Wiem jak wygląda ale nie wiem jak się je robi. To skomplikowane, jak ty to-

- Normalnie, wystarczy się nauczyć.

- Nie sądzę, żebym zdołał się czegoś takiego nauczyć.

- No cóż, nie mój problem~ - Przewrócił oczami i ponownie przyglądał się wszystkiemu co robię.