boss | chanlix

B30

Felix restoranın önünde Chan'ı beklerken heyecanı gittikçe yoğunlaşıyordu.

Chan bir süre geç kalabileceğini ve erken gitmemesini söylemesine rağmen Felix tüm heyecanını bastırır umuduyla erkenden taksiye atlamış ve kararlaştırdıkları restoranın önüne gelmişti. Heyecanı hiçbir şekilde geçmiyordu. İlk randevuları gibi bir şeydi.

Önünde araba durunca yutkunmuştu. Arabadan Chan inerken Felix nasıl bu adamın benzer takım elbiselerde bu kadar farklı ve çekici göründüğü düşünüyordu.

Valeye anahtarı verdikten sonra Felix'e gülümsedi. "Çok bekletmemişimdir umarım." Chan'ın elini beline sarmasına izin verdi. "Hayır." Chan gülümsemesini eksiltmeden restorana girdi. Yanlarına gelen garsonlar ile bir şeyler konuşurken Felix sadece dinlemekle yetiniyordu. Ona göre klasik cümleler duymaktansa Chan'ı izlemek daha kaliteli bir aktiviteydi.

Chan ayırttığı yere garson eşliğinde ilerlerken Felix'in hayatını bir anda nasıl ele geçirdiğinin farkına varmıştı. Her şeyi onun için yapası ve tek amacı onun mutluluğuymuş gibi geliyordu. Felix gelmeden önceki zamanlarda birisi birine şirketinden bile daha çok değer vereceğini söylese siktirip gitmesini söyler ve işine geri dönerdi. Şimdi ise kalbini kazanmak için verdiği her bir emek tahminen evrenin bir nevi onunla dalga geçmesiydi.

Masalarına gelince Chan, Felix'in sandalyesini çekti. Felix gülümseyerek sandalyeye oturduğunda Chan kendi yerine geçip oturmuştu. Önlerine şarap, şarap kadehleri ve menüler koyuldu. Her dışarıda yemek yediklerinde şarap sipariş ettiğini fark etti. Yanlarından garson ayrılırken "Şarabı çok mu seviyorsun?" diye sordu Felix. Menüyü eline alıp inceledi ardından. Chan hâlâ onu dinlediğini biliyordu. "Aşırı derecede sevdiğim söylenemez. Sadece senin favorin olarak tahmin ettiğimden sipariş veriyorum." Felix menüsüne daha çok sindi. Chan bu durumu fark edince sadece sırıtmakta yetindi. Felix'in favori içkisi şarap olmasa bile artık bugünden sonra şaraptı.

"Sahi en sevdiğin içki ne?" Felix, Chan'ın konu açmak için olan çırpınışını fark etmiş ve onu ortada bırakmak istemeyerek menüyü kapatıp önüne koymuştu. "Belli bir favorim yok aslında çünkü çok tüketmiyorum. Biliyorsun dans ediyorum ve eğer fazla alkol kullanırsam performansımı azaltır." Chan anladığını belirtircesine kafa salladı. "Peki ya sen? Fazla içki içen birine benziyorsun." Felix'in kıkırtılar eşliğinde söylediği şeye Chan kaşlarını kaldırdı. "Galiba daha demin iyice klişeleştirildim." Felix omuz silkti. "Kabul etmelisin, o saçma filmlerdeki kötü çocuk karakterlerine benziyorsun."

Chan güldü. "Beni saçma bir filmdeki karaktere benzetmeniz kalbimi kırdı." Felix'in gözleri Chan'ın yüzünde turladı. "Üzülmüş bir yüz ifadesine sahip değilsiniz ama." Oyununa katıldı aynı şekilde Felix. Bir süre duraksadı Chan. "Ah hayır, asla öyle bir şey yapmayacağım." Felix dudak büzdü. Chan karşısında oturan sevimli görüntüye karşı nasıl karşı koyabileceğini düşünüyordu ve cevabı bulamıyordu. "Bu sadece seni daha da tatlılaştırıyor." Felix yeniden gülümsediğinde garson yanlarına gelmişti. İkisi de siparişlerini verdikten sonra Chan garsonu kibar (!) bir şekilde kovmuştu.

"Pek içmem ben de belli bir neden olmadıkça." Felix dirseğini masaya koyup elini avucuna yasladı ve karşısında onu izleyen Chan'ın bakışlarına karşılık verdi. Onlarca duyguyu birbirinin gözünden izliyorlardı.

"Bana kendini anlatır mısın?" Bu sefer soran Felix'ti ve Chan gelen soru ile afallamıştı. Kendini tanıtmayı sadece isimle bırakırdı her zaman. Şimdi ise sınırlarını aşıcak olmak onu biraz da olsa korkutuyordu.

"Aslında hayatımda sadece cidden iş var. Her geçen gün daha iyisi olabilmek için çalışıyorum. Mükemmeliyetçi olduğumdan kaynaklı da asla yeterli görmüyorum çalışmalarımı. Onun dışında boş kalan zamanlarımda çizim yapıyor veya oyun yapıyorum. Küçük bir bilgi, oyunlara normalde bağımlıyım." Hafifçe güldü. "Şirketi kurduğumdan beri ise pek başına geçemiyorum ama lise zamanları tam bir oyun manyağıydım." Felix öğrendiği bilgi ile güldü. "Senden beklemiyordum." Chan beklediği cümle ile omuz silkti.