BŞHKM11

8.6K 448 9
                                    

Zaman dursun,dünya dönmesin, kuşlar ötmesin belki de. Şimdi etrafta sadece iki beden kaldı. Odadaki eşyalar tek tek yok oldu. Dışarda esen rüzgar bile saygı duruşuna geçti. Sadece iki kalp atışı yankılanıyor odada. İkisi de göğüs kafesinden dışarıya fırlayacakmışçasına.

Özlemle birbirine karışan nefesler,kaçıp gidecekmişçesine birbirine dolanan dört kol. Öfke var,sevgi var,nefret belki de ama en çok ihanet acısı taşıyor yürekler.

Zehra öylece kalakalmıştı,ne bir tepki verebiliyor ne de haraket edebiliyordu. Hamza bir süre sonra yavaşça uzaklaştı karısından. Gözlerini bir kez olsun karısının gözlerine değirmeden hızla çıktı odadan.

Karşılık vermemişti Zehra,ya da şaşkınlıtan verememişti. Üzülmeli miydi? Yoksa sevinmeli mi?

Kocası onu öpmüştü... Düşüncesi dahi yanaklarını al al ederken az önce tam da bunu yaşamıştı. Gözünden bir damla yaş hissizce yol aldı yanağından aşağıya,ilk öpücüğüydü değil mi? Sevdiği adam tarafından elinden alınmıştı.

Karşısındaki aynaya odaklandı. Kızaran yanaklar şiş dudakları ve kanlı gözleri. Elini kaldırdı ve yavaşça dudaklarına dokundu. Az önce onun dudakları oradaydı dedi. Bir adım ileri gitti ve kendini öylece yatağa bıraktı.

Çantasına uzandı ve telefonu alarak müzik açtı.

"Unutmadım"

Geri dönme, bilirim yine gidersin
Sakın sevme, beni yerle bir edersin
İçimdeki, ateşi söndüremezsin
Aşk yürek ister, ki sahip değilsin
Aşk yürek ister, ki sahip değilsin
Ümit verme, ahımla yaşayamazsın
Söz verme, sözünü sen tutamazsın
Zahmet etme, beni inandıramazsın
Sen de herkes kadar yabancısın
Sen de herkes kadar yabancısın
Kalbim soğuk zaten yokluğun üşütmez
İlk değil son değil bu acı öldürmez
Öyle içli suskun mağrur ve korkak
Bu kalpte yeniden aşk hüküm sürmez
Unutmadım, nasıl unutur kalbim?
Alışmadım, yokluğun cehennemim
İsyanım hep, özlemimden
Ah bi gelsen o gündür bayramım
Unutmadım, nasıl unutur kalbim?
Alışmadım, yokluğun cehennemim
İsyanım hep, özlemimden
Ah bi gelsen o gündür bayramım
Kalbim soğuk zaten yokluğun üşütmez
İlk değil son değil bu acı öldürmez
Öyle içli suskun mağrur ve korkak
Bu kalpte yeniden aşk hüküm sürmez
Unutmadım, nasıl unutur kalbim?
Alışmadım, yokluğun cehennemim
İsyanım hep, özlemimden
Ah bi gelsen o gündür bayramım
Unutmadım, nasıl unutur kalbim?
Alışmadım, yokluğun cehennemim
İsyanım hep, özlemimden
Ah bi gelsen o gündür bayramım
Ah bi gelsen o gündür bayramım

Sessiz,sakin gözyaşı döken Zehra fısıltılar eşliğinde şarkıyı söylemeye devam etti.

"Geri dönme bilirim yine gidersin."

Ali Hamza her zamanki sığınağına gelmişti. Çalışma odasına hırsla girdi ve kapıyı bütün şiddetiyle kapattı. Daha doğrusu çarptı. Geriye kocaman bir haykırış kaldı.

BAŞHEKİM (TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin