BAŞHEKİM (TAMAMLANDI)

BŞHKM5

🍒Vişne Reçeli🍒

Bölüm Şarkısı:Kusura Bakma

**kusura bakma seni unutamadım**

Ali Hamza çorbasını yapmış bir bardak su ve ekmek ile tepsiye yerleştirmişti. Her ne kadar çatık kaşları olsa da bir yandan da endişe vardı üzerinde. Tepsiyi alıp yukarı doğru yöneldiğinde aklına gelenlerle geri döndü,tepsiyi tezgaha bıraktı ve buzdolabına yöneldi. Kapağı açar açmaz gözüne ilişen vişne kavanozunu eline aldı ve dolabı kapatıp kavanoza öylece bakakaldı.

~5yıl önce ~

"Annelerin gülü reçel mi yapıyorsun?"
Ali Hamza bahçeden içeri girer girmez vişne kokusunu almış, bahçesine teşrif edecek kişi aklına gelince kocaman gülümsemişti. Vişne demek küçük komşusunun buraya gelmesi demekti.
"Hoşgeldin paşam,evet bugün vişne reçeli yapalım dedik."
Ali Hamza'nın meraklı gözlerle etrafı taradığını gören annesi,oğlunun kimi aradığını çoktan anlamıştı. Oğlu,en az kendi kızı kadar sevdiği yan komşunun kızı Zehra'yı arıyordu.
Ali Hamza'nın annesi Nurcan Hanım oğlunun bu merakına son vermek adına kızını Zehrayı getirmesi için yanına çağırdı.

"Fidan,annecim Zehrayı çağırır mısın?"

"Tamam anne hemen."
Fidan bahçeden dışarı çıkıp gözden kaybolurken, Ali Hamza eve doğru yöneldi.

"Anne ben eve çıkıyorum,üzerimi değiştireceğim."

"Tamam oğlum,tekrar aşağı gelirken kavanozları getirmeyi unutma."

Ali Hamza başını tamam anlamında sallayarak arka bahçeden çıktı.
Nurcan Hanım hep gelini olarak Zehrayı düşünmüştü,yaşadığı onca şeye rağmen güçlü kalışı, yıkılmayışı,hemde bu yaşta bu kadar becerikli olması harikaydı hem aynı zamanda oğlunun bu kıza olan bakışlarının ve ilgisinin farkındaydı.

Fidan kendi evlerinin hemen yan tarafındaki dairenin ziline bastı ve beklemeye başladı. Biraz sonra Zehra üzerinde henüz okul kıyafeti ile kapıyı açtı.
"Buyur Fidan abla ."
"Aşağıda reçel yapıyoruz canım yardıma gelmek istersin diye düşündüm. Hem de vişne reçeli ."

Zehra vişne kelimesini duyar duymaz içi kıpır kıpır olmuştu. En sevdiğiydi.

"Tamam abla üzerimi değiştirip,babama haber edeyim hemen geliyorum."

Tam o sırada Hamza merdivenlerde belirmiş karşısında ki iki kızın bakışları ile karşılaşmıştı.

Zehra'nın gözlerine bakıp başını merhaba anlamında eğip kendi dairesine girdi.

Fidan da görüşürüz diyerek sessizce aşağı indi.

Zehra üzerini değiştirdi ve en sevdiği yeşil eşarbını taktı,bu rahmetli annesinin ona hediyesiydi,gözleriyle çok uyumlu olduğu için aldığını söylemişti annesi.

"Ah annem sen de olsaydın şimdi ne güzel reçeller yapardık seninle birlikte " dedi Zehra.
Annesini çok erken kaybetmişti, daha ona doyamamıştı ki,daha onunla bir çok şeyini paylaşamamıştı ki. Biraz sonra namazını tamamlayan babasının yanına giderek aşağıya ineceğini söyledi.
"Babacım Nurcan teyze reçel yapıyormuş,yardım için beni de çağırıyor. Ben aşağıya gidiyorum haberin olsun."
"Tamam kızım dikkat et kendine."
Zehra başını onaylayarak salondan dış kapıya doğru ilerledi ,hava serin olduğu için üzerine ince bir hırka geçirdi ve anahtarını alarak evden ayrıldı. Aynı anda kapıları kapatan Zehra ve Ali Hamza bir anda göz göze geldi. Zehra gözlerini aniden çekerken Ali Hamza öylece kalakalmıştı.
Ali'nin kucağındaki kavanozları gören Zehra yardım etmek için henüz kucağına almadığı yerdeki kavanozları eline aldı ve merdivenlere yöneldi.
"Ben götürürüm Zehra sen bırak."
"Önemli değil,netice de ben de aşağıya gidiyorum."