Seduced By a Billionaire (COMPLETED)

PROLOGUE

Warning: R-18.

***

"Oh. Leandro! You're so good!" Napasinghap ako ng malalim sa ginagawa niya. Ang lalim at damang dama ko ang bagay na iyon habang nagpipilit pumasok sa akin.

"I know!" Mapang-akit na bulong niya habang kinakagat-kagat ang tenga ko. Napayakap pa ako sa batok niya habang napapaliyad.

"Ang yabang mo. Oohh!" Muli akong napamoan ng mas diinan niya pa ang bagay na iyon sa kalooban ko. Hinarap niya ako at nadama ko ang pagpatak ng butil ng pawis sa pisngi ko na mula sa kaniya.

"Hindi ako nagyayabang. Totoo kase!" Natatawa niyang sambit bago ako siilin ng halik.

"Ah!" Hindi ko mapigilan ang sarili ko sa pag-ungol. Lunod na lunod na ako sa ginagawa niya. Ang kabuuan niya at ang lahat sa kaniya. Napapapikit na lang ako habang patuloy siya sa pagsasalin ng aming mga laman.

Paano ako umabot sa ganito? Bakit hinayaan ko siyang ganituhin ako? He taught me so well. At nakakahiya mang aminin pero ang sarap ng ginagawa namin ngayon. This love making is my rest.

Napabuka ang bibig ko ng maramdaman ko ang pagbilis niya ng galaw. Parang makakapusan ako ng hininga. Bakit ba kahit ilang beses na namin itong ginawa ay hindi pa rin ako sanay sa size niya. Masyadong malaki at masakit pa rin. Pero kahit ganoon ay ayoko siyang patigilin. Sa halip ay sinabayan ko pa siya.

Para kaming mga hinahabol sa pagmamadali. Ayan na, nararamdaman ko na.

"Oh." Napangiti ako ng marinig ang singhal niya. Malapit na siya. Kaya mas hinusayan ko pa.

Hanggang sa dahan dahang bumagal ang pagkilos niya at nakapikit na sabihing.

"Caline!"

Iyon na ang langit para sa akin. Ang marinig na tawagin niya ang pangalan ko sa dulo. Hinila ko ang batok niyang nakatingila pagkatapos ay hinalikan siya sa labi. Nanatiling iisa ang mga katawan namin.

"I love you, Leandro!" Bulong ko. Nakita ko naman ang pagsilip ng matamis niyang ngiti sa mga labi.

"I love you more, Caline!"

Matapos iyon ay magkayakap kaming humimlay sa kama at natulog ng nakangiti.

Kinabukasan ay nagising ako sa silaw ng araw na tumatama sa mga mata ko. Kinusot kusot ko ang mga mata ko bago kapain ang buong kama.

Napamulat ako ng wala akong mayakap.

"Leandro?"

Ngunit wala siya sa kama. Inisip ko na nasa sala na siya kaya naman sinuot ko ang polo niya at lumabas. Ngunit laking gulat ko ng ang personal secretary niya ang mabungaran ko.

"Maureen? Anong ginagawa mo dito, nasan si Leandro?" Nakangiti kong tanong sa kaniya. Ngunit ismid ang natanggap ko. Tumayo siya sa upuan.

"Don't look for him anymore, Caline. Hindi na siya babalik!" seryoso niyang saad.

"Ha? Anong ibig mong sabihin?" Bigla akong nakadama ng kaba sa sinabi niyang iyon.

"Ginamit ka lang niya. You're just one of his collection. You really think, magkakatuluyan kayo? Hindi tulad mong mahirap at hampas-lupa ang nararapat sa kaniya. He's already promised to his company partner's daughter! Kaya kung ako sa iyo. Umalis ka na. Mas maaga, mas hindi gaano kasakit!" Diretsahan niyang salaysay pagkatapos ay lumabas ng pinto at padabog na sinara ang pinto.

Naiwan naman ako doong natulala. Nanginginig ang labi at nangingilid ang luha. What just happened? Inalala ko ang naganap kagabi. Kung paano namin pinagsaluhan ang isa't-isa at kung paano niya sabihing I love you more, Caline.

Kusang tumulo ang mga luha ko. I know, he's a player pero nangako siya sa akin noon na he's changed. That I changed him.

He said he loves me.

Lahat ba iyon ay kasinungalingan lang?

Dagdag niya lang ba talaga ako sa mga koleksyon niya?

Why, Leandro? You're heartless. I gave you everything. Even my soul. Pero bakit. Bakit mo ako ginanito?

I loved you with all my heart. Why did you broke me like this.

Leandro.

***