CÂNMÂNÂ - BİR ŞAKAYIK ÇİÇEĞİ MASALI 🎀 (tamamlandı) MUÂŞAKA SERİSİ 🌿

~ 36. Bölüm ~

(multi :Nevâl ve Bâyezid )

Nevâl Çalaphan'dan ✨

-Uzan bakalım loçkam sedyeye. Tahliller çıkana kadar biz bir bakalım. '

Ürkek bedenim üzerindeki tüm tedirginlikle sedyeye uzanıp ellerim bluzümün eteklerini yukarı doğru sıyırdı. Bu esnada Muazzez beyaz önlüğü ile yanıma gelmiş ve o soğuk jeli sıkmak üzere karnıma uzanmıştı. Düğünde düşen tansiyonum ve evvelindeki kasık ağrısı ile konu buralara kadar gelmişti. Biz ne kadar yorgunluktan olduğunu düşünsek de Muazzez riske atmayıp bir kontrol edilmemi önermişti. Aklıma düşen soru işaretleri randevumuzu bekleyemeyip bana gizli saklı gebelik testi dahi yaptırmıştı. Sonuç negatifti, ancak sorunlar bununla bitmiyordu tabii.

-Son dönemdeki gecikme, oğlanların emmek istememesi, tansiyon düşüklüğü... Ha bir de şu kasık ağrısı! Anlamıyorum, testte negatif çıktı. Peki ya neyim var benim Muazzez? 'dedim elalarım hüzünle eltimin yüzüne dönerken. Oldukça sakin olan yüz hatları stres barındırmazca bana tebessüm etti.

-Şimdi anlarız kelebeğim. Sen sakin ol.' dedi ultrason cihazını karnıma uzatırken. Nefesimi tutmuş, kırışan alnımla sanki anlayacakmışım gibi ekrana bakıyordum. Korkum olası bir hastalıktı... Ananemin rahim kanseri olduğunu ve annemin bu sebeple sık sık kontrole gittiğini anımsıyordum. Ya bende de öyle olursa? Allah'ım... Yavrularım daha çok küçüktü. Muazzez tek kaşı havaya kalkıp ardından gözleri kısılırken ekrana daha bir dikkatle bakıyordu. Derken bir tuşa basıp döndü bana. Yüzünde garip bir ifade vardı. Kirpiklerimi korkuyla kırpıştırdım.

-Hasta mıyım Muazzez? Ciddi bir rahatsızlığım mı var? 'dedim titreyen sesimle. Muazzez gözlerini irice açıp dudaklarını birbirine bastırarak başını sallamıştı. Korktuğum başıma geliyordu işte! Yattığım yerden bir parça doğrulup nefesimi tutarak bekledim cevabını. Muazzez yutkundu.

-Evet Nevâlciğim ciddi bir durumun var. Ama merak etme, yaklaşık yedi ay sonra geçecek bir durum. 'dedi olacağanca sakinliği ile. Ve daha fazla dayanamaz gibi minik bir kahkaha attı.'Hamilesin ayol! Senin buzdolabı ikizlerin yaşını bekleyememiş atmış golü!'

Dediğiyle bir an boşalan sinirlerim pınarlarında biriken tüm gözyaşlarımı yanaklarıma salıvermişti. Başımı sedyeye bırakıp ellerimi yüzüme kapattım. Az evvel toplanmış tüm gerginliğim gözyaşlarım ile süzülüyordu şimdi. Hamileydim... Bir kez daha taşıyacaktım beyzâdemin canından kopan parçayı içimde. Ve ben şer beklerken Rabbim bir evlat daha müjdelemişti bize. Muazzez ağlayışımı stresime verip sakinleşmem için bana kolonya ikram etmişti. Dakikalar sonra artık daha iyi hissediyordum. Yarım kalan ultrason kontrolü için bir kez daha yatmıştım sedyeye. Hem mutlu hemde şaşkındım. Çok şaşkındım...

-Hiç... Hiç beklemiyordum böyle bir haberi. Üstelik biz korunuyor... 'derken sona doğru kısılmıştı sesim. Kafamda soru işaretleri belirmişti. Ben sevinmiştim ama Bâyezid sevinecek miydi bakalım? Üstelik ikizlerin doğum travmasını üzerimizden henüz atamamışken. Muazzez bir gözüyle ekrana bakarken sırıttı.

-Tam korunamamışsınız demek ki şekerim. Çünkü bak, burada minik bir fasulye var!'dedi parmağıyla ekrandaki küçük karartıyı gösterirken. Şefkatle gülümsedim. İçime tutunmuş küçücük bir can vardı... Bir kez daha yaşayacaktım o mucize dolu dönemi... Derken Muazzez'in gülüşü bir an solmuş, bastığı birkaç tuştan sonra buruk bir tebessümle dönmüştü bana.

-Şimdi seninle açık konuşacağım loçkam. Yaklaşık 9 haftalık gebesin. Kese de bebekte oluşmuş. Ancak kanama alanları tespit ettim. Ve halk arasındaki deyimi ile bebek sana pamuk ipliğiyle tutunmuş. '
İstemsizce yutkundum. Elim daha varlığını öğreneli dakikalar olsa da annelik içgüdüsüyle karnıma gitmişti. Muazzez solan tebessümüm ile uzanıp elime dokundu.