▪️▪️▪️
Vurgun yemiş misali gönlüm
Tutuldu aşka,
Ciğerimden yanıyorum ben
Bu defa başka,
Bu yangın benle ölünceye dek
Yaşasın varsın,
Dünyanın o son günü sen
Beni arayacaksın
-Nevâl! Nevâl aç gözlerini! Güzelim yapma bunu Nevâl!
Doymadım,
doyamadım sevmelere seni ben
Kimseyi koyamadım yerine yeniden
Saymadım,
sayamadım sensiz geçen yılları
Ne inkâr ne itiraf, bu yalnızca sitem
İlk kez yaşıyordum böylesi bir acıyı. Her vakit soğukkanlılığını koruyan ben kapanan acil kapılarını yumruklamak, avazım çıktığı kadar bağırıp ağlamak istiyordum. Canına gelince böyle yakıyormuş acı insanın içini... Öğrenmiştim... Kötü bir şekilde öğrenmiştim. Şimdi nazenin bedeniyle iki canını birden tutmaya çalışıyordu o kız... Benim karım... Çocuğumun annesi... Ömrümün geri kalanı...
Zannetme, bir gün geri dönmek değil niyetim
Hasrete teslim oldum, asla gelmeyeceğim
Bu yangın benle ölünceye dek
Yaşasın varsın,
Dünyanın o son günü sen
Beni arayacaksın
Boğulur gibi attım kendimi terasa. Açık gökyüzü bile soğutmaya yetmiyordu cayır cayır yanan içimi. Gözlerim ömrümde belki ilk kez bu denli ıslanıyordu. Arkamda hissettiğim kişiyle dönüp o yöne baktım. Nâre'ydi gelen... Bir vakitler okyanus dalgalarına benzettiğim o gözler en hırçın haliyle bakıyordu yüzüme. Ama benim zifiri gözlerim bir çift elayı arıyordu hasretle...
-Nefes alamıyorsun değil mi? İlk kez ıslak görüyorum yüzünü. Ama o çiçek gibi kızı üzdüğün aklıma geldikçe sana tek bir şey diyesim geliyor. Beter ol Bâyezid!
Doymadım,
doyamadım sevmelere seni ben
Kimseyi koyamadım yerine yeniden
Saymadım,
sayamadım sensiz geçen yılları
Ne inkâr ne itiraf, bu yalnızca sitem
▪️▪️▪️
Bölüm yazılıyor... ✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
CÂNMÂNÂ - BİR ŞAKAYIK ÇİÇEĞİ MASALI 🎀 (tamamlandı) MUÂŞAKA SERİSİ 🌿
EspiritualHayaller Zümrüdü Anka kuşunun rengarenk tüyler ile bezeli kuyruğuna tutunup, Kaf Dağı ardına uçmak gibiydi bazen. Benimde hayallerim vardı, en toz pembesinden... Anaokulu öğretmeni olmak istemiştim ben hep. Onlarca çocuğun annesinden sonra annesi ol...
