Bölüm-21

8.8K 276 37
                                    

"Ben sana bunu yapar mıyım diyenlerin yapmadığı şey kalmadı..."

————

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

————

Birbirimize karşı yaptığımız itiraflar aklıma gelince gülümsedim. Kafamı çevirip araba kullanan Ömer'e baktım. Ardından kenetli olan ellerimize. Aynı şekilde bana bakıp tuttuğu elimi öptü. Gülümsedim. Ruhuma iyi geliyordu.

"Nasıl hissediyorsun?." Sessizliği bozan Ömer olmuştu.

"Huzurlu." Gözlerimi kapatıp arkama yaslandım. "Sen?"

"Huzurlu." Aynı cevabı vermişti. Uzun zaman sonra ilk kez içim bu kadar rahattı. Hafiflemiş gibi hissediyordum. Bu dünyada artık birinin beni gerçekten sevdiğine emindim. Kalbimin yerini hissedebiliyordum.

"Nereye gidiyoruz?" Diye sordum.

"Yeni evimize."

"Yeni evimiz?" Dedim şaşırarak.

"Evet. Baş başa kalmamız lazım." Dedi göz kırparken.

"Peki hangi ara ayarladın?"

"Sen rahatsız olduğunu söyleyince hemen Ali'ye güvenli , güzel bir ev buldurdum." Camı hafif açmıştı.

"Sadece kimin yaptırdığını bulana kadar dikkatli olmalısın." Sözlerine devam etti. Endişeliydi.

"Neden ben dikkatli oluyorum?"

"Canımı yakmak için sana zarar vermelerinden korkuyorum Asel." Cama dönüp yolu izledim. Haklıydı. "Dikkatli olacağım." Dedim. İçini rahatlatmak  için.

İki katlı bir evin önünde durduğumuzda arabadan inmiştik. Korumalar vardı. "Burası." Yanıma gelip eliyle evi gösterdi. Birlikte içeriye girdiğimizde beyaz ve grinin ağırlıklı olduğu salon karşıladı. Yan tarafında mutfak vardı. Oldukça büyüktü.

"Sadelikten yana olduğunu düşündüğüm için. Bu şekil dekore ettirdim." Kafamı olumlu anlamda salladım. Yukarı çıktığımızda yatak odası, giysi odası ve banyo karşılamıştı.  Eliyle koridorun sonundaki odayı gösterdi. "Burası çalışma odamız" ardından diğer tarafı gösterdi. "Burası boş."

"Belki çocuğumuz olursa çocuk odası yaparız diye düşündüm." Söylerken yüzündeki heyecanı belli ediyordu. "Olur." Dedim aynı samimiyetle. "Çok güzel olur." Diye ekledim. Kocaman gülümsedi. Duvarlarını tamamen yıkmıştı.

"Ben biraz acıktım." Dedi kafasını kaşırken.

"Bende acıktım. Ne yiyelim?" Kahvaltı yapmadan çıkmıştım evden.

"Dolapta her şey var. Bir şeyler hazırlayabiliriz." Merdivenden inerken bende peşinden iniyordum.

"Hazırlayabiliriz?" Diye sordum.

"Ufaktan yardımcı olacağım." Deri ceketini çıkarıp askılığa astı. Bende üzerimdeki ceketi çıkarıp yanına astım.

"Beni gün geçtikçe daha çok şaşırtıyorsun." Mutfağa geçtiğimde dolabı açtım.

KURTULUŞ (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin