KURTULUŞ (+18)

Bölüm-10

"Uçurumun kenarında kalan kuşun kanadının sakat olması gibiydi hayatım..."

🌿

(Ömer'in anlatımından)

Asel ameliyata alınalı iki buçuk saat olmuştu ama ne bir haber vardı ne bir hareketlilik. Ameliyathanenin önüne çökmüş ellerimdeki kana baktım. Bir zamanlar dövdüğüm kadın için endişeliydim. Canım yanıyordu.

"O piçi bulalım." Diyen Yiğit'e kafamı kaldırıp baktım. O piç yer yarılıp içine girsede bulacaktım ama şu an tek istediğim Asel'in uyanmasıydı.

"Zamanı var." Dedim sessizce. Yiğit kalktığı yere tekardan oturdu. "Durumu nasıl?" Hızlıca yanımıza gelen kişi Ada ve Ardaydı. "Bekliyoruz" dedi Yiğit.

Arda yanıma gelip çöktü. Elini omuzuma koydu. "İyi olacak merak etme." İlk defa bana bu kadar yakın davranıyordu. "İnşallah." Diyebilmiştim sadece. Ne kadar süre o şekil durduk bilmiyordum ama doktorun çıkmasıyla hızla ayağı kalktım.

"Durumu nasıl?" Diye sordum telaşla. "Durumu ciddi. Kurşun boynuna gelmiş. Biz elimizden geleni yaptık. Şimdi sadece uyanması bekleyeceğiz." Dedikten sonda yanımızdan ayrıldı. Ardından hemşireler Asel'i çıkardı.

"Asel." Diyip elini tuttum. "İyi olacaksın." Diye ekledim. Asel'i yoğun bakıma aldıklarında camdan onu izlemeye koyuldum.

🌿

(Yiğit'in anlatımından)

Asel'i kanlar içinde gördüğümde onu üzdüğüm için kendimi çok kötü hissetmiştim. En kötüsüde belkide Ömer'in Asel'e bu derece üzülmesiydi. Sanırım ona karşı bir şeyler hissediyordu. Saçlarımı hızla çekiştirdim.

"Perişan haldesin." Diyen kişiye baktım , Ardaydı.

"Ne için perişansın? Sevdiğin kız vurulduğu için mi yoksa onun yanında sen değil de kocası olduğu için mi?" Derin bir nefes aldım. Zorlayacaktı beni farkındaydım. "O iyi olsun yeter." Dedim sessizce.

"Miden nasıl kaldırıyor abi? Kardeşinin karısıyla ilişkin var, çok garip. Düşünüyorumda ben yapamam."

"Doğruları düşünemeyecek kadar aşığım sanırım." Dedim. Güldü. İlk başta sessizce sonra kahkaha atarak güldü. "Ömer abim öğrendiğinde kan çıkacak." Diye tısladı anında ciddi haline bürünürken. "Biliyorum." Diyebilmiştim.

"Bilmen umrumda bile değil. Bu ilişkiyi bitir abi." Dedi yerinden kalkarken. "Bitirdim zaten." Diyebildim. "Nasıl?"

"Sevgili yaptım." Dedim umursamazca. "Acınılacak haldesin." Dedikten sonra arkasını dönüp gitti. Acınılacak haldeydim.

🌿

(4 gün sonra Ömer'in anlatımı)

"Gözlerini açacak abicim. Sakın üzülme." Diyen Ada'ya baktım. "İnşallah." Dedim sadece. Gözlerimi Asel'in üzerine dikerken. "Uyansın bir daha üzmeyeceğim" diye ekledim , kendimin duyacağı bir şekilde.

Artık öfkemin arkasına sığınmacaktım. Gözümü kör eden öfkemden kurtulacaktım. Kurtaran kişide Asel olcaktı. Buna emindim. Ona karşı bir şeyler hissetmeye başlamıştım. Kafamı her dinlemeye çalıştığımda vicdanım izin vermemişti. Artık kurtulacaktım. İnsan olacaktım. Hatalarımdan ders çıkarmıştım. Düşüncelerimi bölen Asel'in açılan gözleri olmuştu.

"Asel" diyerek yanına fırladım. "Uyandın." Diyen kişi Adaydı. "Neredeyim?" Sesi kısık çıkmıştı.

"Hastanedesin." dedim elini tutarken. Gözlerini gözlerimle buluşturmuştu. "Su." Dedi sadece.