Bölüm-22

8.5K 262 36
                                    

"Hiçbir şey yolunda gitmiyor olsa bile yüzün en güzel hikayem..."

____

Ali'nin söylediği şeyle hepimiz şok olmuştuk. Evet Minel'i sevmiyordum o da beni sevmiyordu ama Ömer'in bulunduğu evi kurşunlatıcak kadar acımasız olamazdı.

"Ali emin misin?" Ömer'in sesinde hem şaşkınlık hem de şüphe vardı.

"Eminim abi." Ali cevap verdiğinde ortam tekrar seessizleşti. Sanırım bu gerçeği kimse kabul edemiyordu.

"Aklım almıyor." Arda sessizliği bozmuştu.

"Aklım cidden almıyor." Sinirle ayağa kalktı. Elleriyle saçını dağıttı.

"Neden yapsın bunu?" Ortaya bir soru sordu.

"Asel'i kıskanıyor." Ömer gerçeği kabullenmişti.

"Biliyorum ama seni kıskanıyor sonuçta. Senin olduğun bir evi taratır mı abi?" Dedi. Söylediği şey mantıklıydı.

"Bilmiyorum, gözümü döndü anlamadım." Ömer ayaklandı.

"Ama ona bu yaptığını ödeteceğim." Dedi sinirle.

Dış kapıya doğru adımlarken peşinden koştum. "Ömer." Beni duymamış gibi yapıp ceketini giydi.

"Arda siz burada Asel'in yanında kalın."

"Ömer.." tekrar seslendiğimde bana baktı.

"Çok sinirlisin." Tedirginlikle yüzüne baktım.

"İyi ya Asel." Dedi sonra kapıya ilerledi. Arkasına döndü göz göze geldik. "Bu sinirimle dünyayı ateşe vereceğim." Gözlerinde karanlığı görmüştüm. Çıkıp gitti.

——
(Ömer'den)

Sinirle arabaya bindim. Minel'in bu yaptığını kabullenemiyordum. Bu kadar gözünün döneceğini düşünemiyordum.Onun bana aşık olmadığını o da ben de biliyorduk. Paramı , gücümü seviyordu. Benim olduğum bir evi taratması saçma geliyordu!

Aklımdaki düşüncelerle birlikte eve geldim. Aşağı indiğimizde hızlıca kapıya ulaşıp çaldım. Ada kapıyı açtığında endişeliydi.

"Bir şey mi oldu?" Ona cevap vermeden içeri girdim. Ortalığa göz gezdirdiğimde Minel yoktu.

"Minel nerede?"

"Yukarıda Yiğit abimin kaldığı odadalar." Merdivenlerden çıkıp hızlıca Yiğit'in odasına ulaştım. Kapıyı açtığımda bu görüntüyü görmeyi beklemiyordum.

Minel Yiğit'in kucağında yarı çıplaktı. Korkuyla bana baktı.

"Yiğit abiciğin seni tatmin mi ediyor." Dedim köşedeki koltuğa otururken. Bacaklarımı genişçe açıp onları izledim. Minel yerinden kalktı. Üzerine tişört geçirdi. Yiğit'te yerinden kalkıp karşımda dikildi. Üzeri çıplaktı.

"Bir problem mi var?"

"Minelle özel konuşacağım, çık dışarı." Dedim burun kemerimi sıkarken.

"Gördüğün gibi Minelle aramızda bazı durumlar var. O yüzden yanında kalabilirim." Diyerek yatağa oturdu.

"Senin özel durumun olmadığı biri kaldı mı zaten amına koyayım." Dedim. Beni ciddiye almadı.

"Ne konuşucaksın?" Yiğit'in tişörtünü giymiş karşımda dikiliyordu.

"Bizim evi sen taratmışsın." Dedim direkt konuya giriş yaparak. Yüzünü inceliyordum. Yüzünde şok olmuş bir ifadeyle bana baktı. "Ne?" Diyebilmişti.

KURTULUŞ (+18)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin