"Ölüm yüzünden edilen vedalar, yarım kalan vedalardır."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🌿
Topladığım üç kamerayı masaya koydum. Bulabildiklerim bunlardı. Telefonumu çıkarıp Karan'ı aradım. "Efendim." Sesi uykuluydu.
"Evimde kamera buldum." Dedim direkt konuya girerek. Bir kaç hışırtı duyuldu. Büyük bir ihtimal toparlandı. "Ne kamerası?" Diye sordu.
"Evimde gizli kamera buldum Karan. Biri beni izliyor." Sesimi biraz yükseltmiştim. "Kameraları Ömer koydu." Dediğinde şaşırdım. "Ne?"
"Ölmeden önce ne olur ne olmaz diye eve kamera koydurtmuştu, bende yanındaydım."
"Neden?" Diye sordum. Biraz düşündü ardından cevapladı. "İş yerindeyken evde bir şey olur diye korkuyordu." Söylediği şey mantıklı değildi.
"Karan.." dedim derin nefes alırken. "Ömer'in evimize kamera koymasının mantıklı bir açıklaması olamaz.. ya bana güvenmiyordu, beni izlemek için koydu ya da..." durakladım. "Ya da?" Diye sordu. "Bu işin içinde bir iş var. Eğer ki benden bir şey saklıyorsanız, sizi asla affetmem." Dedim net bir şekilde.
"Ne saklayabiliriz Asel? Sana zarar gelmesinden korkuyordu." Dedi ofladım ve ardından telefonu kapattım. İçimdeki sıkıntı büyüyordu. Bardağa Ömer'in her zaman içtiği viskiyi koydum. Bir zamanlar sert gelen tadını şimdi hissetmiyordum. Koltuğa oturdum. Viskimden bir yudum alırken Karan'ın tavırları gözümün önüne geliyordu.
Tutarsız davranıyordu, yalan söylüyordu. Bunu çok net anlıyordum ama ne hakkında yalan söylediğini anlamıyordum. Uyumamak için direnen gözlerimi kapattım. Bunların hepsinin kabus olmasını istiyordum.
🌿
Telefonumun çalmasıyla gözlerimi açtım arayan kişi Egemen'di. Açıp kulağıma koydum ardından tekrar yattım. "Bugün bara gidiyoruz." Dedi.
"Neden?" Diye sordum gözlerim kapalıydı. "Küçük bir teslimatımız olacak." Umursamadım. "Küçük ise ben neden geliyorum?" Diye sordum yerimden kalkarken. "Ben öyle istiyorum." Dedi ve telefonu suratıma kapattı. Bir süre sonra telefonum titredi. Barın adresini atmıştı.
Banyoya girip uzun bir duş aldım. Ardından çıkıp kuruyan cildime bakım yaptım. Saçlarıma havluyu sarıp aşağı indim. Akşam buluşacaktık ve vaktim vardı. Kahvaltı yapmak istemediğim için yine bir kahve yaptım. Telefonum çaldığında ekrana baktım. Gizli numaraydı. "Efendim?" Dedim açarken. Ses gelmemişti. "Kimsiniz?" Diye tekrar konuştuğumda telefon kapandı. Omuz silkip ısıttığım sütü bardağa koydum.
İlerleyip bahçeye çıktım. Ömer ile bahçedeki anlarımız gözümün önüne gelince gülümsedim. Onunla gittiğimiz yerlere gitmek hoşuma gidiyordu. Bir tek anılar ölmüyordu...
