KURTULUŞ (+18)

Bölüm -24

"Herkesi affettim, affetmesem delirecektim..."

Eve gelene kadar Ömer'in ağzını bıçak açmamıştı. Konuşmaya çalışmıştım ama beni susturmuştu. Şu an arabaydadık ve bende konuşmuyordum. Sinirliydi hemde çok. Konusu açıldığı halde ona anlatmadığım için çok sinirliydi. Araba evin önünde durduğunda hızlıca inip eve geçtim. Ömer'de arkamdan geliyordu. Kapıyı açıp salona ulaştığımda konuşmuştu.

"Sana tek bir soru soracağım." kafamı olumlu anlamda salladım.

"Bana neden söylemedin?" Gözlerimin içine bakıyordu. Tepkimi ölçmeye çalışıyordu.

"Ben sadece tesadüf olduğunu düşündüm" Diyebilmiştim sadece.Emin olmadan söylemek istememiştim.

"Ne zaman karşına çıktı?"

"Parti gecesi bar kısmında otururken geldi yanıma. Hiç konuşmadık. Sonra ben hava almak için üst kısma çıkınca peşimden gelmiş, tanışmak istedi, adını söyledi. Ben cevap vermedim, uzaklaştım." Tüm gerçeği anlatmıştım.

"Bana o gün tuvalette olduğunu söylemiştin." Yalan söylemiştim evet ama bu Ömer'i sinirlendirmemek içindi. Elime yüzüme bulaştırmıştım.

"Ben sinirlenmemen için.." sözümü kesti. Oldukça sinirliydi.

"Kızdığım nokta ne biliyor musun?" susup gözlerime baktı. Cevap vermemiştim.

"Adım gibi eminim ki o adamla konuşmamışsındır ama bana yalan söylemelerinden, bir şeyler saklamalarından ben çok sıkıldım. Ne zaman güvensem sana ortaya seninle ilgili bir şeyler çıkıyor. en kötüsüde ne biliyor musun?" sesi kırgındı.

"Bana anlatmadığın için ben seni bir başkasına karşı savunamıyorum." Haklıydı. Bir şey diyemedim sadece sustum. O yalan olmaması için çabalarken ben her şeyi mahvediyordum.

Ömer sinirle üst kata çıktı. Bende olduğum yere oturdum. Ömer'in gönlünü bir şekilde alabileceğimi biliyordum ama güven konusunda sıkıntı yaşayacaktık bunun da farkındaydım.

Orada ne kadar oturduğumu bilmiyordum. Üst kata çıktığımda Ömer odada yoktu. Büyük bir ihtimal çalışma odasındaydı. Üzerimdeki elbiseyi çıkarıp üzerime Ömer'in kenardaki tişörtünü giydim. Odadan çıkıp çalışma odasına ilerledim. Kapısı kapalıydı. Hafifçe açtığımda Ömer deri koltuğa uzanmıştı. Ona yaklaştım gözleri tavandaydı.

"Burada uyuma, her yerin tutulur." dediğimde gözlerini kapattı. Cevap vermedi. Biraz durduktan sonra odadan çıktım. Aramızdaki soğukluk yine başlamıştı.

Yatağa yattığımda uyuyamayacağımı biliyordum. Ömer'in de uyumayacağını biliyordum. Şu an ayrı ayrı yatmak canımı yakıyordu. Abisiyle ilişki yaşadığımda bile beni savunmak için elinden geleni yapmıştı. Söylediklerinde haklıydı. Karan tanıştığımızı söyleyince Karan'ın yakasına yapışmıştı. Sonrada apar topar çıkmıştık.

Telefonuma gelen bildirim sesiyle elime aldım. Arda mesaj atmıştı.

Kimden; Arda

Asel abim canını yakacak bir şey yaptı mı?

Gelen mesajla gülümsedim. Arda'nın her ne olursa olsun beni düşünmesi mutlu ediyordu. Güzel bir dost kazanmıştım.

Kime; Arda

Hayır, yapmadı. Sadece benimle konuşmuyor. Merak etme beni.

yazdığım mesajı gönderdim. Anında mesaj attı.

Kimden; Arda

Trip mi atıyor yoksa koca bebek?

Beni güldürmeye çalıştığını biliyordum. Başarmıştı da.