little follower

35//Sözsüz Antlaşma

Tünaydın👋🏻👋🏻

Daha önce de dediğim gibi, üç dört aylık bir zaman atlaması yaptım, bir kez daha söyleyeyim dedim😊

İyi okumalar dilerim~~~

.............

   Soğuk bir şubat cumartesisinde, hava çoktan kararmışken sokak lambalarının ışığının altında kar taneleri gökyüzünde oradan oraya savruluyor, sanki hiçbir zaman yere inmeye niyetleri yokmuş ve birbirlerine asla değmeyeceklermiş gibi toz zerrecikleri halinde havada süzülüyorlardı. Saat gece yarısına doğru yaklaştığından olsa gerek, sokaklardan tek bir kişi bile yoktu. Herkes sıcacık evinde, akşam saatlerini aileleri ile birlikte geçiriyordu. Bu herkesin içerisinde, iki katlı evlerden oluşan sokağın ortalarında bir yerde, salonun ışığının yandığı perdeleri kapalı evdeki beş kişi de vardı. 

Jeon ailesi, son birkaç ay boyunca hiçbir zaman olmadıkları kadar yakın oldukları Taehyung ve Yeonjun ile, bir sonraki günün tatil olmasından cesaret alarak geç bir saat olmasını umursamadan masa oyunu oynuyordu. Salondaki orta sehpanın çevresinde yan yana oturmuş, önlerindeki kalın bir tabanın üzerindeki iki saat gibi uzun bir süredir devam eden oyunu oynamayı sürdürüyorlardı. Herkesin önünde nereleri satın aldığını gösteren kartlar ve kredi kartları vardı. Oyunun tam ortasında ise elektronik bir pos cihazı duruyordu.

Taehyung, yanındaki onunla bir takım olan kardeşiyle birlikte zarları attıktan sonra, çıkan sayılara bir bakış atıp oyun kartonuna baktı ve çıkan adım sayısının tam da Jeongguk'un semtine denk geldiğini görünce yıkıldığını belirten bir yüz ifadesi takındı. Onun gibi piyonun nereye gideceğini hesaplayan Jeongguk ise kendisine ait bir yer olduğunu gördüğünde yumruğunu havaya kaldırmış, "Yaşasın! Bana kira ödeyeceksin!" diye heyecanla konuşmuştu. Taehyung ile karşı karşıya oturuyorlardı ve büyük olan onun bu heyecanının sebebini biliyordu. 

Birkaç el önce ona gerçekten yüklü bir miktar borç takmış, hatta kartlarından iki tanesini de almıştı. Jeongguk'un intikamı da acı olacağı benziyordu çünkü çok para kaybedecekti. Üstelik, küçük olan nasıl yapıyordu emin değildi ama bir şekilde iki turdur sürekli onun yerine denk geliyordu. "Doğru söyle Jeongguk hyung, hile mi yapıyorsun?" Yeonjun, abisi kendi kredi kartlarını bankaları olan Sungmin'e uzatırken yanaklarını şişirip sorduğunda, Jeongguk kıkırdayarak geri yaslandı ve, "Hayır." dedi sesli harfleri uzatarak. "Hile yapmıyorum ama hile yapsam bu kadar kazanamazdım." 

Taehyung, pos makinesini üzerinde yazan kalan parasına baktı ve kartını geri alıp, "Şansına küs Gguk, batıramadın bizi. Hala hayattayız." dedi gülümseyerek. Böylece Jeongguk sıra kendisinde olduğu için zarlara uzanmış, gözlerini hyunguna çevirip kaşlarını kaldırarak, "O kadar emin olma." demişti oyuncu bir ses tonuyla. Daha sonra herkesin gözleri üzerindeyken zarları attı ve ettiği dualar kabul olurken kimsenin yerine uğramadan kendi semtinin üzerinde durdu. Taehyung, onların yerini yalnızca bir adımla kaçırdığı için sessizce söylenmiş, Yeonjun ise sehpanın üzerinde duran meyve suyundan bir yudum daha alırken omuzlarını düşürmüştü. Bu gidişle batacaklardı. Batmanın anlamını gerçek hayatta bildiği pek söylenemezdi fakat bu oyunda yenilmek anlamına geldiğini biliyordu. 

Jeongguk'tan sonra, Ya Eun zarları eline aldı ve oyunun başında çocuklara gösterdiği özel tekniğiyle avucunu oyun kartonunun üzerinde bir tur dolaştırdı. Oyunun başında, Ya Eun'un bu özel tekniği üç çocuğunda dikkatini çekmiş, pür dikkat onu izleyip nasıl yaptığını anlamaya çalışmışlardı ama şu anda pek umurlarında gibi durmuyordu. Pekala, bunun sebebi Ya Eun'un ilk zar atışında ters çevrilmiş kartlardan birini çekmek zorunda kalması ve oyunun daha başında parasının büyük bir kısmını vergi olarak vermesi olabilirdi. Onun zar tekniği boşa çıkmakla kalmamış, herkes zarları daire şeklinde döndürmekten çekinir olmuştu. Sungmin ise karısının parayı öderken takındığı huysuz ifadesi karşısında gülüşünü tutamamış, kartı ona geri vermeden önce sehpanın bir ucundan diğer ucuna uzanıp onu öpmüştü.