little follower

17//"Abin neden geceleri dışarı çıkıyor?"

Merhaba👋👋👋👋

Uzun ve taekook dolu bölümlerimize başlamadan önce size Ya Eun ve Yeonjun ile geldim👐

Açıkçası ben ikisini birlikçe çok çok fazla seviyorum umarım siz de böyle düşünüyorsunuzdur😊

İyi okumalar dilerim~~

.............

Yeonjun, üstünde oturduğu geniş tezgahta, yere değmeyen ayaklarını tezgahın altındaki dolaplara yumuşak vuruşlar bırakarak sallarken, parmakları arasında tuttuğu tatlıdan büyük bir ısırık daha aldı. Daha sonra ise yeniden aldığı tatla gözlerini kapatıp kocaman gülümsedi. Abisi fırından çıktığı andan buraya gelinceye kadar, hiçbir şekilde dokunmasına izin vermemişti ve küçük çocuk ilk defa yediği halde mest olmuş gibi hissediyordu. Ondan birkaç adım ötede tezgaha dizilmiş büyük kaplara marketten alınan cipslerden koyan Ya Eun, küçüğün verdiği tepkiye sesli bir şekilde gülmeden edemedi.

"Abin bu konuda kendini iyice geliştirmiş anlaşılan." Yeonjun oturduğu yerde ona doğru dönüp başını salladı hızlı hızlı. "Evet! İlk başta çok kötü yapıyordu ama şimdi o kadar güzel yapıyor ki!" Ya Eun çeşit çeşit cipse bulanmamış elini uzatıp onun yanağından bir makas aldı. "Peki sence ben mi daha güzel yapıyorum, yoksa abin mi?" Yeonjun bir elindeki yarım tatlıya, bir de kadına baktı. Dudakları kararsızlıkla büzüldüğünde ve ne diyeceğini bilemeyerek yeniden Ya Eun'a baktığında, genç kadın başını geriye attı dolu dolu bir gülüşle. "Gerçekten o kadar güzel mi yapıyor abin? Bak ben de merak ettim şimdi. Acaba yukarı götürmek yerine ikimiz birlikte yesek mi hepsini."

Teklifini sunarken tezgahın kenarına sardığı elleriyle ondan yukarıda duran çocuğun yüzüne doğru yaklaşmış ve fısıldayıp göz kırpmıştı. Yeonjun için bu o kadar cazip bir teklifti ki, oturduğu yerde biraz öne kayarken sol tarafında duran plastik kutuyu kucağına çekti. "Kabul ediyorum!" Heyecanlı fısıltısı ve kucağındaki kutuyu sıkı sıkı sarması, Ya Eun'un kalbini an be an yumuşacık yapıyordu. Küçük çocuğun tepkileri ona keyif verdiği için, küçük oyunlarını sonlandırmadan, "Peki ya abin gelip sorarsa? Tatlılarımı ne yaptınız derse?" diyerek çocuğu sıkıştırmak üzere harekete geçti.

Yeonjun başını eğip plastik kabın içerisine özenle dizilmiş tatlılara baktı. Kafasında bir kaçış planı oluşturmaya çalışıyordu. "O zaman," dedi kendinden emin olamazken. "O zaman bizde hepsini Jeongguk Hyung yedi deriz! Abim ona hiç kızmaz." Ya Eun bedenini geriye çekip kenara dizdiği içecek şişelerine uzandı. "Peki, ya Jeongguk ona ama ben yemedim ki derse o zaman ne olacak?" Yeonjun kucağındaki kutuyu cips dolu büyük kaselerin yanına özenle bıraktıktan sonra son parçayı da ağzına attı ve daha da şişen yanakları eşliğinde tezgahtan atlayarak indi. "Kaçarız."

Ya Eun onun dolu ağzı yüzünden doğru düzgün telaffuz edememesine ayrı, son çare olarak sunduğu teklife ayrı olarak kahkaha attı. Tepsiye dizdiği bardaklara içecekleri dökerken omuzlarına bile gelmeyen çocuğun tezgaha yasladığı şekerli elleriyle dolan bardakları izlediğini görmüş, onun için de bir bardak çıkartmayı aklına yazmıştı. "Peki, öyle yaparız. Ama önce şunu söyle bakalım, abin ne zamandan beri tatlı yapmaya bu kadar meraklı?" Yeonjun sıra sıra dolan bardaklardan sonra, Ya Eun Teyzesinin üst raflardan kendisi içinde küçük bir bardak çıkarttığını fark edince hevesle gülümsedi. Abisi ona sürekli asitli içeceklerin zararlı olduğunu söylüyor ve asla almıyordu. Hazır fırsatını bulmuşken doya doya içmek istiyordu.

"Aslında bu yıl başladı. Önceden sadece yemek yapıyordu ama şimdi tatlı da yapıyor! Akşam evden gitmeden önce kocaman bir tabak tatlı yememe bile izin veriyor." Küçük çocuk çap olarak fazlasıyla geniş olan bardağı parmaklarıyla kavrayıp cümlesini bitirdikten sonra kafaya diktiğinde, Ya Eun duyduğu cümle yüzünden onu uyaramayacak kadar meraklanmıştı. Yeonjun alışık olmadığı asitli içeceği bir anda çok fazla içtiği için yanan boğazı karşısında gözlerini kocaman açtı. Burnunun da acımaya başladığını hissetmeden önce elindeki bardağı tezgahın üstüne zar zor bırakabilmişti.