Zwakte

Zwakte - Deel XL

De kinderen informeren over onze relatie bleek sneller te komen dan ik verwacht had. We hadden heel erg genoten van de resterende tijd die we in Amsterdam gehad hadden en hadden gezellig rondgekuierd ongeacht de gure wind. Met al het water rondom heerste er een andere gezelligheid dan die waar we altijd gewoon aan geweest waren. Valentijn was gekomen en gegaan en had fantastische herinneringen achtergelaten die nog vaak in mijn hoofd speelden terwijl ik het werk weer opnam en weer grotendeels via technologie met Eric communiceerden. We moesten beiden werken het weekend dat erop volgde. Ik had de maandag en de dinsdag mijn rustdagen, en hij de dinsdag en de vrijdag, wat hem een extra lang weekend van drie dagen gaf waar ik wat jaloers op was. Ik had die week de kinderen bij mij en zou zeker en vast genieten van een weekend met de vier musketiers. Het feit dat ik dinsdag een rustdag had kwam eveneens goed uit gezien dat net een pedagogische studiedag was. In dat opzicht was het eigenlijk wel beter dat ik de dinsdag met hen kon spenderen, want de vrijdag zouden ze toch op school zijn.

*Kijk eens uit het raam.*

Een frons had zich op mijn gezicht gevormd terwijl ik de sms las, vooral omdat dat zo plots gekomen was terwijl Eric en ik daarvoor nog bezig geweest waren over hoe chaotisch het huis er weer uitgezien had na één dag met mijn kroost, die ik die avond van school gaan oppikken was. Gelukkig hadden ze na al die maanden genoeg spullen bij hun beide ouders dat ze niet langer koffers moesten meezeulen. Ik was danig geschrokken toen ik uit het raam gekeken had en hem voor de deur zien staan had. Ik had waarschijnlijk nog nooit zo snel de deur geopend voor iemand. Hij had me uitgelegd dat hij de kinderen niet wakker had willen maken met de deurbel maar dat hij me niet langer had kunnen missen en dus rechtstreeks van zijn werk naar mijn huis gekomen was.

Ik had de sneeuw uit zijn haar gewreven gezien er buiten dikke sneeuwvlokken uit de lucht aan het vallen geweest waren en had hem stilletjes lachend mee naar boven genomen, mezelf de hemel in prijzend dat mijn kamer aan de andere kant van de gang was met nog een badkamer en een speelkamer tussen mijn kamer en dievan de kinderen.

Het bleek echter niet het geluid te zijn van hem en mij maar het zicht. Ik had er niet echt over nagedacht dat het een optie was toen ik mijn alarm niet zette en integendeel zacht lachend tegen Eric aankroop en de kleren van zijn lijf werkte terwijl hij hetzelfde deedmet mij. 

Het gevoel van het bed dat inzakte en het gegil van mijn jongste dochter dat weerklonk door de hele kamer, de verdieping, het huis en misschien zelfs de straat minder dan drie tellen daarna, maakte me klaarwakker. Ik zat recht op in bed en probeerde de white noise in mijn oren te negeren en de zwarte vlekken voor mijn ogen, typisch voor iemand die te plots wakker werd. 

Ik keek naast me en zag hoe Eric me met lichte paniek in zijn ogen aankeek terwijl hij het laken om zijn lijf klemde. Niemand had door dat gegil kunnen slapen. Ik besefte wat er gebeurd moest zijn. Mijn jongste dochter had de onuitstaanbare gewoonte om op mijn bed te springen als ze voor me wakker was 's ochtends. Dat had ze al gedaan toen haar vader en ik nog samen waren. Ze had zich ditmaal echter niet verwacht aan een andere man in mijn bed...

Ik sloeg een hand voor mijn ogen. Ik had het me zo niet bepaald ingebeeld, maar ik was ervan overtuigd dat ik of beter gezegd wij er niet meer onderuit zouden komen het de kinderen te zeggen. Het geroezemoes en geroep verderop in de gang was indicatie genoeg dat ze het intussen toch al allevier wisten. Ik kon hen maar beter de uitleg geven en antwoorden bieden op de overvloed van vragen die ze ongetwijfeld hadden.