Zwakte

Zwakte - Deel XXXVIII

Met een halve breincel had hij nog gedacht aan een condoom en verschillende tergende pogingen moeten ondernemen om het zakje open te krijgen en het ding om te doen. Waar het zakje intussen naartoe was, wist geen van beiden, en het kon ons evenmin schelen. Als we het tegen de morgendtij zelf niet gevonden hadden om weg te gooien, zou iemand anders het na ons wel doen.

Ik voelde de anticipatie tussen mijn benen groeien en bedacht me heel even dat ik niet in de plaats zou willen zijn van degene die onze lakens na ons verblijf moest verversen. Op één of andere manier voelde ik me wat nerveus toen hij mijn hand zachtjes nam en onze vingers naast mijn hoofd met elkaar verstrengelde, zijn andere hand op mijn heup terwijl hij zich tussen mijn benen positioneerde. Ik voelde zijn erectie persistent tegen mijn opening duwen. Ik kon niet zeggen dat hij gigantisch was, maar hij was evenmin klein. Het probleem was dat ik al een jaar niet meer zo intiem met een man geweest was, en dat had ik eerder bijvoorbeeld al gevoeld, gewoon door zijn vingers in mij.

Ik hapte naar adem tegen zijn lippen toen hij net op dat moment besloot om zich voorover te buigen en me te kussen en tegeljkertijd in een vloeiende beweging in mij stootte. Ik voelde mijn hartslag drummen met de zijne waar we samenkwamen terwijl we gewoon raakten aan elkaar, en ik vooral aan hem.

Ik ademde zwaar terwijl hij zachtjes de kant van mijn gezicht kuste en me aan hem liet gewennen, alsof ik een maagd was en geen volwassen vrouw die al vier kinderen op de wereld gezet had via de natuurlijke weg. Zijn onbaatzuchtige begrip was eindeloos, en dat was één van de redenen waarom ik zo van hem hield.

De druk tussen mijn benen veranderde snel van oncomfortabel naar onverdraaglijk om verschillende redenen. Hoe zeer ik in het begin nood had aan Eric die bewegingsloos in mij bleef, zo zeer had ik nood aan Eric die bewoog na de eerste minuten. Mijn ogen waren gesloten geweest sinds hij in mij geduwd was. Toen ik ze opende en hem aankeek, begreep hij me woordeloos. Mijn hand die hij niet vastgegrepen had, greep putjes in zijn onderrug terwijl hij terugtrok en weer vooruit duwde en me vulde, opnieuw en opnieuw.

Er werd een ritme gecreëerd in het geluid van het hoofdeinde van het bed tegen de muur waar het meubel tegen stond. Maar hoe meer adagio presto met staccato werd, hoe minder het ons kon schelen. We zouden niet het enige koppel zijn dat neukte vannacht.

Hoe sneller het ritme opgedreven werd, hoe meer ik weer gewoon werd aan de penetratie en hoe meer ik van hem wilde voelen. Ondanks het feit dat hij zo verschrikkelijk nabij zijn orgasme geweest was, stond ik ervan versteld hoe lang hij nu kon volhouden. Ik wist dat het enorm veel concentratie moest vergen van hem, en ik merkte het aan de manier waarop hij constant zijn gewicht leek te herverdelen van de ene arm naar de andere en zijn hoek steeds lichtjes aanpaste om zowel mij meer plezier te geven als zichzelf niet te veel te tergen.

Ik duwde mijn nagels hard in zijn onderrug om hem net lang genoeg te onderbreken om mijn intenties duidelijk te maken. Eerst leek hij verbouwereerd en verrast en confused tegelijkertijd toen ik hem even dwong van op te houden, maar na enkele seconden begreep hij gelukkig wat ik wou en duwde hij zijn bovenlijf omhoog en greep mijn kuit om mijn been over zijn schouder te leggen zodat hij nog dieper in me gleed.

Een klein kreetje verliet mijn mond toen ik hem tegen mijn baarmoederhals voelde. Ik snapte dat ik hem wat verkeerd ingeschat had. Ik kreeg echter niet de kans om er te fel over na te denken voor hij weer begon te bewegen.

Ditmaal leek hij eveneens net te veel te genieten van onze nieuwe manier van werken om nog lang uit te kunnen houden.