《Dokunulmaktan Korkuyorsunuz》
*Jin*
Siz ikiniz parkta yürüdünüz, ikinize de yaklaşan bir aile, scooter'ında küçük bir kız, fazla kontrolü olmadan.
"Dikkat et," dedi Jin, sırtına bir eliyle sana rehberlik etmek için hareket ederek sana, ama ondan uzaklaşarak ürktün. "Sorun nedir?"
Başını salladın, "Lütfen dokunma bana."
"Sana zarar vermeyecektim," diye hızlıca savundu, "Sadece scooter tarafından yaralanmanı istemedim? Anlamıyorum, neden sana dokunamıyorum?" İçini çekti, siz ikiniz sadece ikinci randevunuzdaydınız, hala birbirinizi tanımaya başladınız.
"Bundan hoşlanmıyorum, şu anda açıklamak çok fazla, sadece, şimdilik, lütfen bana dokunma, hoşuma gitmedi," diye başını salladı, kaşlarını çattı.
"Pekala, yapmayacağım," diye içini çekti, hâlâ biraz emin olamıyordu. "Seni herhangi bir şekilde rahatsız ettiysem özür dilerim, niyetim bu değildi."
"Yapmadın," diye temin ettin, aranızdaki mesafeyi hafifçe kapatarak, "Bilmiyordun."
"Neyi bilmiyorum peki?"
"Sana zamanında söyleyeceğim."
**********************************************
*Yoongi*
Stüdyo daha kalabalık hale geldikçe endişeleriniz büyüdü, birkaç beden sizi çevrelemeye devam etti, alan size yaklaştı.
"Yoongi, gitmem gerek," diye fısıldadın, yanına bir kol veya bacak yaklaştığında kıvranarak. "Burada kalamam; Deliriyormuşum gibi hissediyorum."
Başını salladı, "Sadece beni takip et, seni buradan çıkaracağım."
"Teşekkür ederim." Seni yurduna geri götürdü, oturup sana bir bardak su getirdi. "Üzgünüm. Orada ne kadar meşgul olacağının farkında değildim, sen geri dön, endişelenme, burada bir süre daha iyi olacağım."
"Kesinlikle hayır, burada seninle kalıyorum," diye gülümsedi, "İyi olduğundan emin olmak istiyorum, o aptal parti umurumda değil."
"Yoongi, grubu kutluyorsun, sadece içeri gir ve yüzünü göster, kaba görünmek istemezsin," diye düşünmeye çalıştın ama o başını salladı.
"Geri dönmeyeceğim ve beni zorlayamazsın, burada kalmayı ve hepsinin yanında durmaktansa iyi olduğundan emin olmayı tercih ederim."
"Haklısın, seni zorlayamam."
"Burada seninle nasıl olsa daha mutlu olurum."
**********************************************
*Hoseok*
Gözleri size baktı, vücudunuzu taradı, göğsünüzün yükselip alçaldığını fark ederek paniğe kapıldı, önünüzde diz çöktü.
"Jagi, bana bak, burada kimse yok, sana kimse dokunmayacak," içinizde panik büyümeye devam ederken sizi temin etmeye çalıştı.
Başını salladın, "Burada birinin olduğunu biliyorum."
"Hayır bebeğim," diye gülümsedi, "etrafına bak," diye talimat verdi, gözlerin odaya yakından bakıyordu. "Burada biri olsaydı sana söylerdim. Bir anlığına sakinleş, derin bir nefes al, kendini hiçbir şey için yoruyorsun."
"Sadece birinin yanıma yaklaştığını hissediyorum," diye içini çekerek yavaşça sakinleştin. "Etraftaki çocuklardan birini falan davet ettiğini sanıyordum."
