《Bipolar Bozukluğunuz Var》
*Jin*
Seni yatak odanda, yorgana sımsıkı sarılı halde buldu, yanında bir kutu mendil vardı, birkaçı etrafa saçılmıştı. "Neden ağlıyorsun? Jagi, sorun ne?"
Hafifçe gülümseyerek yüzünü ona döndün. "Hiçbir şey, sanırım, sadece biraz ağlamaklı hissediyorum, keşke nedenini bilseydim."
Kaşlarını çatıp yatağın yanına oturdu ve kolunu sana sardı. "Sorun değil, hepimiz bazen biraz üzülürüz, sadece acele etme."
"Beni üzen ne bilmiyorum ama sebepsiz yere ağlıyorum."
"Bence sadece biraz duygusallık yaşıyorsun, endişelenecek bir şey yok."
Dudaklarını senin yanağına bastırdı ve birkaç gözyaşını sildi, "Tek yaptığım ağlamakken bütün bunların ne anlamı var artık anlamıyorum."
"Öyle söyleme," diye azarladı, "her şeyin bir anlamı var, sadece kötü bir gün geçiriyorsun, tek yanlış olan bu."
"Belki sen haklısın."
"Haklıyım, söz veriyorum. Her şey yoluna girecek."
**********************************************
*Yoongi*
Yoongi için bile geç olmuştu, uyanıktın ama yataktan çıkma düşüncesi kafanı zonklattı. “Bugün yataktan çıkmak ister misin yoksa burada mutlu musun?”
Her zaman çok sakindi, siz ona bakarken karşıya bakıyordu. “Dürüst olmak gerekirse, sadece biraz burada kalmak istiyorum, buna hazır değilim.”
Başıyla onayladı ve sana daha çok sarıldı. "Burada kalıp konuşabiliriz ya da sadece uzanabiliriz, ne yapmak istersen, seninle yapmaktan mutluluk duyarım."
"Sadece konuşabilir miyiz? Artık gerçekten uykum yok, enerjim orada değil.”
"Bu durumda oturup konuşalım, neden bana nasıl hissettiğinden daha fazla bahsetmiyorsun?"
Başını salladın, boğazını temizledin, "Bugün kendimi oldukça iyi hissediyorum, sanırım sadece tembel bir gün geçirmeye ihtiyacım var, enerji depom boş."
"Burada kal ve tekrar doldur," diye cesaretlendirdi, başının üstünü öperek, "acele etmene falan gerek yok, ben senin için buradayım."
"Anlayışın için teşekkürler."
"Ben her zaman senin yanındayım, bunu asla unutma."
**********************************************
*Hoseok*
Bu gece katılacağınız ödül törenine hazırlanırken giydiğiniz elbiseyi düzeltirken yansımanız size baktı. "Güzel görünüyorsun, kendine yüklenmeyi bırak."
Hobi yatak odasına girerken seni zıplattı. "Halıda yürüyecek kadar cesur muyum bilmiyorum."
Zayıf bir şekilde gülümsedi, yürürken yanında durdu. "Şu anda kendinden şüphe ettiğini biliyorum ama bunun için hiçbir nedenin yok, sen ve o elbise muhteşem görünüyor."
"Sadece ben böyle görmüyorum. O zamanlar güzel görünüyordu ama bu gece bunu kaldıramam.”
"Yapabilirsin, inan bana, bu gece herkes sana hayran kalacak."
Dudaklarını yanağınıza bastırdı ve birkaç dakika havada süzüldü. "Yeterince iyi görünmeyeceğimden korkuyorum, bu gece senin ve çocukların yanında duracağım."
