《Klostrofobiyle Mücadele Ediyorsun》
*Seokjin*
Arabada sana bakarken Jin bir şeylerin doğru olmadığını hemen anladı. "Arabayı çekiyorum," dedi yoldan ve trafikten çekilip.
"İyiyim," diye tartışmaya çalıştın ama nefesin kesildiğinde Jin'in endişelerini doğruladın. "Jin etkinliğine gitmeliyiz."
"Bunun bir önemi yok, özellikle de burada paniklediğini anladığım zaman," diye itiraz etti, arabadan inip senin yanına doğru yürüdü ve kapıyı açtı.
Temiz hava sana çarptığında öne doğru eğildin, "Sadece oturmak istiyorum," diye fısıldadın, onun önünde diz çöküşünü izlerken.
"Sakin ol," diye teselli etti, onu duyabilmen için yüksek sesle nefes aldı. "Acelemiz yok, sadece etrafa bir göz at ve tüm alanı gör."
Gözlerin Jin'in arkasındaki açık alana baktı, "Şimdiden biraz daha iyi hissediyorum."
“Yine de biraz zaman verelim, seni biraz daha kendine döndürelim.”
"Tamam ama gitmek istersen haber vermen yeterli."
*****
*Yoongi*
Elinizi tutmak için öne doğru uzanırken gözleri büyüdü, avuçlarınızın bu kadar nemli olmasına şaşırdı. "Ne için terliyorsun? Burası o kadar sıcak değil, değil mi?"
"Hayır," diye fısıldadın, çevrende duran tüm insanlara bakarak, "burada bir sürü insan var."
"Neden söylemedin," diye fısıldadı Yoongi, seni bulabildiği bir boşluğa çekerken, "Y/N kapana kısılmış hissediyorsan burada kalmak zorunda değildin."
Birkaç derin nefes alırken başını salladın, "İyi olacağımı düşündüm, ama ne kadar çok hareket edersek, o kadar bunalmış hissettim."
"Sorun değil," diye fısıldadı, sesiniz bir kez daha titremeye başlarken, "şimdilik burada kalacağız ve sonra gecenin geri kalanını pencerenin yanında geçireceğiz."
Gözlerin onunkiyle buluştu, "Bunu yapmana gerek yok, hepsiyle sosyal olmalısın."
"Sosyal olman umrumda değil, senin iyi olman umurumda."
"Birazdan iyi olacağım, burada çok daha iyiyim."
*****
*Hoseok*
Hobi'ye uzanmaya çalışırken ellerin titriyordu, yanında yürürken ayaklarının titrediğini hissediyordun. "Sakin ol," diye uyardı, gözlerindeki paniği görmek için size bakarken.
Sakinliğinizi yeniden kazanmaya ve kendinizi yeniden kontrol etmeye çalışırken, "Hareket etme," dedin, "biraz durmalıyım."
"Y/N, kendin üzerinde hiçbir kontrolün yok," dedi Hobi, senin kadar sakin olmaya istekli değildi. "Oturmalısın ya da rahatlamak için bir şeyler yapmalısın."
Seni doğruca bulabileceği boş bir sandalyeye götürdü, sen nefesini düzenlemeye çalışırken yanına oturdu. "Şu anda panik yapma."
Gülümsedi, elini tutarak, "sen biraz daha iyileşene kadar seninle bekleyeceğim." Dedi.
Onu onayladın, "Odayla yeniden bağlantı kurmak için biraz zamana ihtiyacım var."
"Sorun değil, acele etme, seni burada acele ettirecek kimse yok."
"Özür dilerim, birazdan iyi olacağım."
*****
*Namjoon*
