《Hamilesiniz ve Sabah Hastalığı Yaşıyorsunuz》
-Mafya! BTS-
*Jin*
Sabah erken saatlerde yataktan fırladın ve banyoya koşmadan önce Jin'in ellerini üzerinden attın. Jin, hareketlerinden ürkerek hemen kalktı. Tuvalette diz çöktün ve zar zor farkedilen karnını tutarak kustun.
Jin senin peşinden koştu ve saçını geri çekti, eli nazikçe sırtını ovuşturdu.
"Hayır, bana dokunma," diye nefes aldın, "sadece durumu daha da kötüleştiriyor." Tam cümleyi bitirirken tekrar kusmak zorunda kaldın. Şok olan Jin, elini hemen sırtından çekti ama saçını bırakmadı. Nadir zamanlardan biriydi, yardım etmek için ne yapacağını bilmiyordu. Senin mücadele etmeni izlerken kalbi hızla atıyordu.
Bitirdiğinizde, boynunuzda ve alnınızda küçük ter damlalarının biriktiğini fark ettiniz. Tişörtünüz üstünüze yapışmıştı ve yorulmuştunuz.
"Prenses?" Jin dikkatlice sordu ama sen sadece klozet kapağına yaslanırken cevap olarak mırıldandın.
"Sana banyo yaptırayım mı? Kendini daha iyi hissetmeni sağlayacak," diye önerdi ve alnındaki küçük saç tutamlarını fırçaladı. Başını salladın ve 'teşekkür ederim' diye mırıldandın.
"Fayansların üzerinde oturmamalısın, hadi, seni yatağa taşıyacağım." İtiraz ettin ama başını yastığa koyduğunda minnettar oldun.
Jin sana ılık bir banyo yaptırdı ve mide bulantını gidermek için sana zencefilli yatıştırıcı bir içecek hazırladı. Oturup seni iri, endişeli gözlerle izledi, kaşları çatıldı.
"Bu doğru değil. Böyle hissetmemelisin," dedi Jin ciddi bir şekilde.
Uykulu gözlerini kendi kendine kaldırdın, kaşlarını çattın. "Jin tam da böyle hissetmem gerekiyor... Hamileyim, unuttun mu?"
"Senin için bu kadar zor olmamalı. Doktorunu arıyorum," dedi ve oturduğu yerden kalktı. Yine de elini yakaladın ve onu yarı yolda durdurdun. Avucunu çekiştirirken iri kahverengi gözleri senin gözlerinin içine baktı. Jin senin yanına diz çöktü ve yanağını okşadı.
"Sadece burada benimle kal..." dedin, başparmağı yanağını okşarken gözlerini kapatıyordun.
"Eğer istediğin buysa ekbette" dedi ve alnından öptü. "Senin için her şeyi yaparım Y/N."
*****
*Namjoon*
Kahvaltınızı yapıyordunuz ki önce midenizi sonra da başınızı derin bir mide bulantısı sardı. Aniden, boynunuzun arkasında ve şakaklarınızda küçük ter damlaları toplandı.
"Bebeğim, iyi misin?" Namjoon kocaman endişeli gözlerle sordu. "Solgun görünüyorsun," dedi yapışkan yanağına dokunurken ama sana tam olarak ulaşamadan sen çoktan banyoya koşuyordun.
Kahvaltıda yediğin her şeyi kusmadan önce tuvalete ulaşmayı başardın. Namjoon'un banyoya girdiğini fark etmemiştin bile ama elinde çoktan ensene koyduğu ıslak bir havlu vardı. Bu tekniğin etkisinden emin olmasan da ani bir rahatlama hissettin ama demek işe yaradı.
"Üzgünüm..." Namjoon'un gövdesine yaslandığında bitkin bir şekilde mırıldandın.
"Şşş, üzülecek bir şey yok meleğim. Sadece nefes al… Güzel ve kolay, bu kadar…” Namjoon omzuna daireler çizerken ve sen iyileşene kadar seni kendisine sabitlerken yatıştırdı. Yatağa geri dönmenize yardım etti ve günün geri kalanında kıpırdamamanızı sağladı.
