《Bir Bebeği Olduğunu Söylemiyorsunuz》
*Seokjin*
Seul'e dönmek senin için suç mahalline dönmek gibiydi, havaalanında yürürken kim olduğunu potansiyel olarak bilen biri tarafından fark edilmemeye çalışarak başını eğdin.
“Anne bak, bu baba!” Kızınızı, gümrüksüz satış duvarlarından birindeki dev bir postere bakıp, ebeveynlerinin havaalanında nereye park ettiğini bulmaya çalışırken mağazadan dışarı sürüklemesine gülümseyerek takip ediyorsunuz. Büyükbabanızın doğum günü olduğundan ve bu yılki tek dileği, sadece doğduğu gün gördüğü torununu görebilmek olduğu için sadece hafta sonu için geri geldiniz.
"Baban hakkında ne dediğimi hatırlıyor musun? Bunu bir sır olarak tutmalıyız yoksa insanlar-"
"Bana yanıldığımı söyleyecek ve üzüleceğim, biliyorum." Ona asla yalan söylemeyecek ve Jin'in babası olmadığını söylemeyecektin, bu onun için acımasız olurdu ama bu Jin'e onun babası olduğunu söylemen gerektiği anlamına gelmiyordu. Yedi yıldır birbirinizi görmemiştiniz, bu yüzden onunla geçmişi büyütmenin bir anlamı yoktu, siz ve kızınız kendi başınıza iyiydiniz.
"Kendine bak! Yani büyümüş!" Kızınız arabanın yanında kollarına atlarken anneniz bağırdı, siz zaten her şeye tasvip etmeyen babanıza baktınız. Senin böyle kaçmana razı olmamıştı.
"Baba." Soğuk bir şekilde selamladın, kızının önünde her şey yolundaymış gibi göstermek için ona sarıldın.
(X)
“Annemin eski odasını görmek istiyorum!” Kızınız, eski evinizin kapısının eşiğine koşarken bağırdı, bir şeyler ters gitti, ancak annenizin arkasından takip ediyorsunuz ve babanız uzaktan bir şeyi izliyor gibi görünüyordu.
"Dikkatli ol!" Kızınız merdivenlerden verandaya koşarken anne içgüdüleriniz ortaya çıktı, henüz kimsenin olmadığını görmek için onu eve götürdünüz.
"Bunun bir parti olduğunu sanıyordum..." Annen kapıyı arkasından kilitledi ve babana döndü,
"Bu yanlış-"
"Sorun nedir?! Neler oluyor?!" Kızınız onun çığlığını duyduğunuzda zaten yukarıdaydı, merdivenlerin tepesine koştunuz ve yatak odanıza girdiniz ve onu Jin ile birlikte ayakta gördünüz.
"J-Jin?" Kızını kucağına alırken kekeleyerek ona baktın.
"Bilmesi gerektiğini düşündük," dedi baban kapıdan, Jin sana ve ardından arkandaki babana bakarken. Kızınız büyükanne ve büyükbabasıyla çıkarken kapı yavaşça kapandı, Jin yatağınızın kenarına oturdu.
"Bu yüzden mi Seul'e hiç dönmedin?" Ahşap kapıya yaslanırken başını salladın.
"Neden bana söylemedin?"
“Ayrıldık, düşünmedim-”
“Bana bir kızım olduğunu söylemen önemsiz miydi?” Kızmakta sonuna kadar haklı olduğunu biliyordun ama tam ona söyleyeceğin anda senden ayrıldı, bu yüzden ona söylemen için bir sebep görmedin.
"Ayrıldık, sadece benimle ya da onunla bir şey yapmak istemezsin diye düşündüm bu yüzden senden sakladım." Söyleyecek bir şeyler bulmaya çalışırken ellerine baktı.
"Hayatının bir parçası olmak istiyorum, belli ki kim olduğumu biliyor." Bir an düşünüp dudağını ısırdın, onun hayatında olmaya hakkı vardı,
"Y-Yavaşça, senin hayatın olan her şeye kapılıp kalmasını istemiyorum... Ben-"
“Yavaş gideceğim, kendimi tanıtacağım…Belki bu hafta sonu onunla biraz zaman geçirebilirim?” İyi olacağını söyleyerek başınla onayladın.
