Sevmek Zor İş [ZeyKer]

30.Bölüm - Gardrobuna El Atacağım.

Bu bölümde zaman atlaması var. Uzun değil zaten  3 hafta kadarcık. ^^  Akşam üzeri atacaktım bölümü ama erken yükleyip akşama bir bölüm daha sığdırmak istedim. 

Keyifli Okumalar. :))

3 Hafta Sonra 

-Zeynep-

Bu aralar o kadar güzel ki her şey, korkuyorum aslında. Hayatım tamamen düzene girdi. Üzüntülü günler arkamızda kaldı. Üniversitenin son senesinde olmanın verdiği rahatlık var. Önceleri baya aksatıyorduk ama Keremle aramızda iyiyken okula birlikte gidip geliyoruz. Zaten aynı sınıftayız. Çıkışta evime bırakıyor, her ne kadar bunu sevmesede. Bazen onda kalıyorum. Sefa artık yok. Ailevi sorunlarından dolayı okuluna ailesinin yanında devam ediyor.Serpil iki ay sonra kendi hukuk bürosunu açacak. İstanbuldan ayrılmayı düşünüyor. Geriye Özge ve Halo kalıyor. Halo bizden iki yaş büyük. Geçen gün İstanbul'un en iyi hastanesinde Doktorluğa başladı.  Kerem ve benim  mezun olmama 1 hafta kaldı. Özge diyetisyenlik için hastanede asistanlığa başladı.

Kerem kendi şirketinde işe başlayacağı gibi bende babamdan bana kalan şirketi yöneteceğim.  Bugün bizimkilerle bir araya gelip kutlama yapacağız. Halo'nun atanmasını kutlayacağız. Mekanı ve diğer şeyleri  kızlar ayarlayacak.  Ben odamda dolapla bakışırken, hangi kıyafeti giyeceğim hakkında kararsız kalıyorum. Dolabımın en köşesinde duran zümrüt yeşili elbiseyi elime alıyorum. Dolabımın altında duran ayakkabı kutumdanda siyah stilettoları çıkarıyorum. Elbisemi giyip,  maşayla kıvırcık buklelerimi  hallediyorum. Ayakkabılarımı elime alarak merdivenlerden iniyorum. Telefonum çaldığında açıyorum. 

"Efendim hayatım."

"Kapıdayım güzelim. Hazır mısın?"

"Hıhı hazırım. Tamam."

Topukluları ayağıma geçiriyorum. Durşumu dikleştirip kapıyı açtığımda beni dikkatle süzen Keremle karşılaşıyorum. Dış kapının pervazına yaslanıp tek kaşını kaldırıyor. Bu haline gülümsüyorum.

"Güzelim."

"Canım."

"Bu halde o mekana girmen imkansız. Doğrusu bu şekilde evden çıkman."

"Hayatım yanımda sen varsın. N'olur lütfen."

"Zeynep kıyafetin kısa. Bara bu şekilde girdiğimizde gereksiz, bir ton anormal insan olacak. Sonra sana bakanlar olacak.  Bende sana farklı gözle bakan herkesi yok edip, yeryüzünden sileceğim."

"Yanından bir milim ayrılmam. Hayatım hazırlandım o kadar."

"Bu konu hakkında bir süredir tartışıyoruz. Gardrobuna el atacağım, haberin olsun. Gidelim hadi."

"Canımsın sen benim. Her şeyim. Anlaştık."

El ele arabaya ilerliyoruz. Mekana gelene kadar sohbet ediyoruz. Ali'nin gittiğini öğreniyorum. Beni alamaya gelmeden önce Ali'yi uğurlamaya gitmiş. Babası Amerikadaki şirketin başına geçmesi için çağırmış.  Kerem'in Ali'yi sevdiğini, değer verdiğini çok rahat anlayabiliyordum. Üzülmüş sevdiceğim.

Mekanı Beyoğlundan sesszi sakin bir yerden seçmişler.  Kerem elimi sıkıca tutuyor. Beyoğlunda her haltın döndüğünü bildiği için bakışlarda farklı. Elimi bırakıp, belime koyuyor ellerini ve kendine çekiyor.  Bu akşam baya sıkıntı olacak bu elbise. İçeri girdiğimizde kızları ve yanlarında Halo'yu görüyorum.  Bizim için ayarlanmış olan masaya oturuyoruz. Garson geldiğinde Kerem bana bakıp 'sana içki yok' dermişcesine bakıyor. Kerem'e dönüp konuşuyorum.