Sevmek Zor İş [ZeyKer]

36.Bölüm - Halo'nun Gazabına Uğrayan Sevim Temalı.

Geziden çok geç saat geldim ve şuan bile yorgunluktan ölüyorum. Yinede bölümü yüklüyorum.  Kerem daha ortaya çıkmayacak. Bölümler ilerledikçe Kerem hakkında küçük ipuçları veriyorum ama pek farkedilmiyor. 5 bölüm daha olmayacak sonrasında sizlerle. :))

Keyifli Okumalar. :))

Uzun zamandır ikilemdeydim. Ama şimdi değilim. Kararımı verdim ve arkasında duracağım. Kerem beni bulmasa bile ben onu bulacağım. Paramı güce çevirip bir şekilde ona ulaşacaktım. Karşımda onu bulup, gözlerine bakana kadar çabalayacaktım. Bunların başında; holdinge ortak olmalarına izin vermekse, verecektim.  Çünkü bunlar sayesinde adım adım Kerem'e yaklaşacaktım.

Adımlarım kendimden emin şekilde odaya giriyor. Hemen ardımdan Halo. Hayal kırıklığına uğruyorum bir bakıma. Çok azda olsa bir umudum vardı. Belki burda olur diye geçirmiştim içimden. Ama yok. Yerime geçmeden önce selamlaşıyoruz.

"Hoşgeldiniz Sevim Hanım."

"Hoşbulduk Zeynepciğim."

"Buyrun oturun lütfen."

Kerem'i beklerken annesi gelmişti. Ama imza yetkisi Keremdeydi. Şaşırsamda farkettirmemeye çalıştım. Sevim Hanımın karşısına geçtiğimde yanıma oturmuştu. Karşı tarafın avukatı konuşmaya başladığında Haloda dinliyordu.

"İki tarafında karlı çıkması için bu anlaşma. Büyük ortaklık Zeynep Hanımın.  %51'i sizin, %49'u da Sayer holdingin. Herhangi bir itiraz ya da eklemek istediğiniz bir şey."

"Şimdilik hayır. İmza yetkisi Kerem Beyde diye biliyorum. Ama kendisi yok."

"Evet yok. Amerikada kendisi ama imzalayıp gönderdi. Bir sorun mu var?"

"Yo yo... Bir sorun yok. İmzayı atayım ve ortaklığımız başlasın."

"Hayırlı olsun."

"Sizede."

"Basını içeri alabilirsiniz. "

"Tamam Zeynep Hanım."

İmzayı attıktan sonra ayağa kalkıyorum ve Sevim Hanımın elni sıkıyorum. İçeri giren basın ordusunu görevliler belli bir yerde çekmeleri karşılığında içeri alıyorlar. Ani patlayan flaşlarla gözlerimi kamaştırıyorum. Yan yana pozlar veriyoruz. İçerisinin kalabalık olmasıyla başım ağrımaya ve hafif hafif dönemeye başlıyor.

"Sevim Hanım, Zeynep Hanımın yanında bir poz daha alabilir miyiz? Bu tarafa lütfen."

"Bu kadar yeter arkadaşlar. Teşekkürler."

"Arkadaşlara çıkışa kadar eşlik edin."

"Tamam Zeynep Hanım."

Başımın dönmesiyle tutunacak yer arıyorum. Gözlerim kararırken birinin beni tutmasıyla biraz olsun destek alıyorum. Gözlerimi açtığımda Halo yanımda ve elleriyle omuzlarımdan tuttuğunu görüyorum.

"Dik durmalısın. Biraz daha canım bebeğin için." kulağıma fısıldıyordu. Sakin kalmalıydım.

"Başım döndü sadece. Önemli değil canım."

Kafamı sevim Hanıma çevirdiğimde imalı bir şeklide bakıyordu. Tek kaşını kaldırmış ve cevap beklercesine. Basından gelenler hala fotoğraf çekerken dışarı çıkıyorlar. Duruşumu düzelttiğimde Sevim Hanımın yanına ilerliyorum.