Sevmek Zor İş [ZeyKer]

8.Bölüm - Çocuklugumun Hatırası!

Meraba arkadaşlar. Ben geldim. :)) Gelirken de yeni bolum getirdim. Hafta içi bolum atamadim malum sınav haftasındayiz. Haftaya yine sinavlarim dolu. 8 e yakin sinava gircem. Sinavlarim bitince yine erken erken atacağım bolumleri. Haftada 1 atmayacagim. 

Lütfen bölüm hakkında iyi ya da kötü yorumlarınızı, düşüncelerinizi yazin!!! Motivasyona ihtiyacim var.

Keyifli okumalar. :))

Sabah gözlerimi üzerime atılan bacak ile açıyorum. Bir an icin bagıracak olsam da, son dakika aklıma akşam kızlarla uyuduğum geliyor. Bacağın sahibine baktığımda Özge olduğunu anlıyorum.  Bu kız hiç normal değil. Her hareketi şaşkınlık yaratıyor bende. Gülümseyerek yataktan çıkıp lavobaya, elimi yüzümü yıkamaya gidiyorum.

Dün gece ne kadarkorkmus olsakta çok keyifliydi. O an bir şeyi farkediyorum. Mutluluklarımı, korkularımı artık başkalarıyla da paylaşıyorum! Benim için büyük bir adım aslında.

Lavobada geçen kısa süreden sonra aşağı, mutfağa iniyorum. Dün ki yemege karşılık kahvaltı hazırlayım en azından. Pijamanın kollarını katlayarak başlıyorum.

****

"Kızlar uyanın hadi. Saat 10 olmuş."- saat daha erken aslında.

"Anneee azıcık dahaa."- anne mi?

"Özge az daha uyuyum lütfen."- bunlar uçmuşlar ya.

"1.si annen değilim. 2.si özge değilim. Kahvaltı hazır, kaldırın kıymetlilerinizi. "- tipik anne modeliyim aslında ama uzaktan çok çok uzaktan bakınca. :D

"Zeynep ya saat daha erkenmiş. Acı bize n'olur?"- siz kaşındınız.

"Peki bunu siz istediniz."- kosarak banyoya ilerliyorum. Elime aldığım fanusu su doldurarak geri dönüyorum.

"Kalkıyor musunuz? Son uyarım bakın karışmam."- yatağın ıslanmasını bile göze aldım.

"Sen git geliyoruz Özgeyle."- peki siz istediniz.

Suyu ikisinin kafasından aşağı döküyorum. Resmen cırlayarak ayaklandılar. Sıcak su yerine soğuk suyu açtığımı atlamayayım. Sonucta kış ayına giriyoruz, havalar soğudu.

Şuan ikisininde uykusu açılmış ve gözlerini belerterek üzerime geliyorlar. Onlar geldikçe ben geri gidiyorum. Sûbhanekeden başlayım iyisi.

"Kızlar bakın uykunuzu açtım. Nasıl iyi geldi demi?"- korkudan geri geri gidiyorum.

"Evet canım. Şok etkisiyle uyandık."

"Evet evet süperdi."- kollarımdan yakaladılar.

"Bence anlaşabiliriz kızlar. Evi üstünüze bile yapabilirim. Heh nasıl fikir?"- gülüyorlar.

"Yoo. Hiç gerek yok bizim daha güzel fikrimiz var demi Serpil."

"Çok güzel ve bol eğlenceli."- ne olabilir ki?

"Kızlar sizce korkmalı mıyım?"

"1,2,3 dogru yataga."- resmen yatağa fırlattılar.

Serpil sağımda Özge solumda, ikisi aynı anda gıdıklamaya başladılar. Ay bu cok fena. Of of of.

"Ya ye-yeter."

"Durma Serpil. Devam et."- hâlâ gıdıklıyorlar.

"Ahahah."

"Ya catlıycak şimdi. Yeter Özge akıllanmıştır Zeynep demi?"

"Ayh karnım. Valla akıllandım yeter."- çatlıycam şimdi.