El's Pov
Η πορτα εχει κλεισει εδω και λιγα λεπτα,και εγω ακομη κοιταζω παγωμενη προς το μερος της.Νιωθω ειδη το κενο κι την απουσια του,και τα δακρυα εχουν κανει την εισοδο τους.Ακουω βηματα να κατεβαινουν απο τον επανω οροφο αλλα δεν δινω σημασια σε αυτο.Ειμαι εκει ακινητη,ανυμπορη να συνειδητοποιησω οτι εφυγε,ξανα,και βρισκεται στην αλλη ακρη της γης.
"Θες να..να μιλησουμε για αυτο?"
Η φωνη της μαμα μου ακουγεται πολυ κοντα σε εμενα,και γυρναω να την κοιταξω.Βρισκεται ακριβως πισω μου με ενα βλεμμα σαν να λεει "Λυπαμαι".Σκουπιζω τα ματια μου βιαστικα με το κατω μερος του χεριου μου και την κοιταζω.
"Οχι μαμα οχι.Ειμαι ενταξει."
Λεω στο τελος και αυτη κουναει καταφατικα το κεφαλι της.Σαν να καταλαβαινε.Αυτο φανικε περιεργο σε εμενα,διοτι αν θελει να πει κατι αυτη παντα το λεει.Και ξερω πως τωρα θελει να πει πολλα αλλα δεν τα λεει.Γνωριζω τι θα ελεγε ομως,ξερω πως θα μου πει οτι ολα θα πανε καλα,πως θα τον δω ξανα συντομα,πως ολα θα φτιαξουν και δεν θα νιωθω αυτο το απαισιο συναισθημα για πολυ καιρο.Πως συντομα θα προσαρμοστω και εδω..Και αλλες τοσες βλακιες που με κανουν χειροτερα.Δεν ειναι μονο ο Mad,για το θεο οχι,ειναι και οι φιλες μου,η παλια μου παρεα.Μου λειπουν δεν μπορω να κανω αλλιως.
"Κοιτα,ξερω πως..ugh,..ολα θα φτιαξουν Krystelle.Θα δεις,απλα ηρεμισε σε παρακαλω"
Τα ιδια λογια ξανα και ξανα βγενουν απο το στομα της.Τιποτα δεν θα φτιαξει,ολα εχουν αλλαξει για μενα.Ολα.Ειμαι σε ενα μερος που δεν ξερω καλα.Και ολα αυτα ειναι λαθη αλλων,και οχι δικα μου.Εξαιτιας τους βρισκομαι εδω και πρεπει να υποστω ολα αυτα.Τα κραταω τοσο καιρο μεσα μου και ηρθε η ωρα να τα βγαλω απο μεσα μου.Εχω βαρεθει.
"Οχι μαμα,φτανει.Τα εχω ακουσει πολλες φορες,αρκετα!Τα ακουω εδω και δυο μηνες,και ξερεις κατι,εχω βαρεθει.Γιατι ηρθαμε εδω μαμα?Την αληθεια πες μου,δεν πιστευω πως απλα ηθελες να κανεις μια νεα αρχη."
Φωναζω πλεον δυνατα.Ειμαι λιγα βηματα μακρια της και εκπλησεται απο τον δυνατο τονο της φωνης μου.Ακομη και εγω η ιδια εκλπησομαι,ποτε δεν της εχω μιλησει ετσι,οχι με τετοια συμπεριφορα τουλαχιστον.Νιωθω ασχημα να της φωναζω,μετα απο ολα οσα εκανε για μενα.Αλλα εχω δικαιωμα να μαθω γιατι αποφασισε να ερθουμε εδω τοσο συντομα.Στην αρχη ειχα χαψει την δικαιολογια της,πως απλα ηθελε να αλλαξουμε περιβαλλον,να κανουμε μια νεα αρχη.Αλλα γαμωτο,με τον καιρο δεν το πιστευα απλα.Κατι δεν κολλαει.Πως μπορει καποιος να αλλαζει περιβαλλον τοσο ξαφνικα?Να ερχομαστε εδω και να ειναι ολα ετοιμα?Να εχουμε σπιτι,να βρισκει δουλεια,να με εχει γραψει ειδη στο σχολειο.Ειναι ολα τοσο παραξενα και δεν πιστευω αυτα που λεει.Την κοιταζω,και βλεπω πως εχει αλλαξει το χρωμα της.Εχει χλωμιασει.
YOU ARE READING
Everything has Changed
Teen FictionΌλα αλλάζουν σε μια μέρα.Όλα μένουν στο παρελθόν.Νέα ζωή ,νέο σχολέιο, νέους φίλους.Τι συμβαινει οταν η ζωη σου αλλαζει ξαφνικα και συνειδητοποιεις πως ζεις μεσα σε ενα ψεμα;Οταν αλλοι αποφασιζουν για σενα;Η Krystelle Evans μετακομίζει στην άλλη άκρ...