Chapter 53

1.7K 155 74
                                    

El's Pov

Ειναι σχεδον τρεις το μεσημερι και η μητερα μου δεν εχει γυρισει απο την δουλεια της.Συνηθως ειναι εδω απο της μια,αυτη την φορα ομως εχει αργησει υπερβολικα.Ισως να εχει περισσοτερη δουλεια,δεν ξερω,αλλα ευχομαι να γυρισει συντομα ωστε να τελειωσει ολο αυτο μεταξυ μας σημερα κιολας.Εχω τοσα πολλα στο κεφαλι μου που πραγματικα αναρωτιεμαι αν καποια στιγμη,αυτο που αποκαλω κεφαλι μου,θα σπασει η οχι απο την πιεση.Συμβαινουν τοσα πολλα ταυτοχρονα που δεν ξερω πως να τα χειριστω ολα μαζι.Την ωρα που σηκωνομαι πανω,ωστε να παω πισω στο δωματιο μου η πορτα της εισοδου ανοιγει και μπαινει μεσα η μαμα κρατωντας το χαρτοφυλακα και το λαπτοπ της.Φαινεται κουρασμενη,και δεν ξερω κατα ποσο ειναι σωστο να της ανοιξω συζητηση τωρα,αλλα προτειμω να τελειωνει ολο αυτο.

"Γεια"

Λεω απλα και καθομαι ξανα πισω στην θεση μου πειραζοντας μανιακα τα δακτυλα των χεριων μου.Αγχωνομαι υπερβολικα νομιζω.

"Γεια σου Κριστελλ"

Ειναι αποτομη και ειναι εμφανες πως ακομη εχει νευρα για οσα εχουν γινει.Ξεφυσαω και κοιταζω αλλου οσο εκεινη σερνει την καρεκλα απεναντι μου για να κατσει.Τα πραγματα δυσκολευουν τωρα.

"Πρεπει να μιλησουμε Ελ,και πρεπει να συζητησουμε σοβαρα εμεις οι δυο"

Λεει και καταπινω μετ'βιας,ωστε να υγρανω το λαιμο μου που ειχε στεγνωσει.Της νευω θετικα και περιμενω να συνεχισει να μιλαει εκεινη,επειδη εγω δεν προκειται να το κανω.Δεν ειμαι ετοιμη να της πω το οτιδηποτε αυτη την στιγμη.

"Τι συμβαινει μαζι σου Ελ;Γιατι αυτη η αποτομη αλλαγη πανω σου;Δεν εχω τελειωσει και μην τολμισεις να με διακοψεις νεαρη μου.Το τελευταιο διαστημα,δεν σε αναγνωριζω και μπορω να φανταστω τον λογο..εκεινος ο νεαρος"

Λεει και σταυρωνει τα χερια κοντα στο στηθος της.Περιμενει λογικα να μιλησω.

"Πιστευεις πως εχω αλλαξει μονο και μονο επειδη απλα δεν κανω αυτα που εσυ θες μαμα.Ειμαι η ιδια κορη που εχεις μεγαλωσει,που απλα πλεον εχει δικη της αποψη εξαιτιας του νεαρου που εσυ αποκαλεις αλητη.Δεν τον ξερεις καν μητερα,πως μπορεις να κρινεις;"

Λεω και ξεφυσαω πασχιζοντας να κρατησω τα δακρυα μου,κατι που κανω αρκετο καιρο τωρα και εχω κουραστει τοσο πολυ.Θελω απλα να ξεσπασω και να τα βγαλω ολα απο μεσα μου.Χωρις να ρωτησει κανεις το γιατι.

Everything has Changed  Where stories live. Discover now