Everything has Changed

Chapter 17

El's Pov

Καθομαστε σε ενα ξυλινο παγκακι διπλα απο ενα γκρεμο,βλεποντας την θεα της Californias.Ειναι μαγευτικο τοπιο,η αληθεια ειναι,και δεν περιμενα καποιον σαν τον Allan να ερχεται σε τετοια μερη,εκτος απο μπαρακια,Clubs,και να γυριζει με γκομενες.Το παιχνιδι του μου φανικε ενδιαφερον,σε μεγαλο βαθμο,ετσι δεχτικα να παιξω μαζι του με επιφυλακτικοτητα φυσικα.Το βλεμμα του πηρε μορφη σοκ μολις εμαθε πως δεν εχω ακουσει ποτε για τετοιο παιχνιδι,και φυσικα,δεν εχασε ευκαιρια για να μου δειξει το ποσο ανωτερος μου ειναι και να μου φερθει σαν μαλακας.Η μια ερωτηση ερχοταν μετα την αλλη,και ετσι ηταν σειρα του αυτη την στιγμη.Ενας λογος που δεχτικα να παιξω ηταν το οτι ηθελα να μαθω για εκεινον,ηθελα να μαθω εαν ο Allan Williams ειναι τοσο κληρος και σκοτεινος οσο λεει και δειχνει.

"Λοιπον,ποιος ειναι ο μεγαλυτερος φοβος σου Krystelle?Η σε εχουν καλομαθει και σε προστατευει ο μπαμπακας σου και η μαμα?"

Η ερωτηση του μς χτυπισε σαν κεραυνος.Κοκκαλωσα αμεσα.Γελαει ηρωνικα χωρις να ξερει τιποτα.Χωρις να ξερει τι εχω περασει εγω στην ζωη μου.Δεν ξερει απλα τιποτα!Νιωθω τα ματια μου να καινε κι ευχομαι να μην καταρευσω εδω μπροστα του,δεν θελω να με δει.Δεν απανταω,αντιθετα μενω εκει αναυδη και τρομοκρατημενη.Οι εικονες του μεγαλυτερου μου φοβου ερχονται στο μυαλο μου.Τοσο τρομακτικος,επικυνδινος με σαρκα και οστα.Ο ανθρωπος που ευθυνεται για τους εφιαλτες μου,για ολα οσα περναω τωρα.Ο ανθρωπος που στηγματισε στην ζωη μου και με βασανιζει εδω και εντεκα ολοκληρα χρονια.Ο ανθρωπος που μισω πιο πολυ,που δεν θελω να ξανα δω ποτε στην ζωη μου.

"Λοιπον?"

Με παρωτρινει με σηκωμενο το φρυδι του.Εκεινος φυσικα δεν γνωριζει τιποτα.Τιποτα απολυτος.Δεν ξερει τι εχω περασει στην ζωη μου για αυτο κανει ετσι,λες και ειναι ο καλυτερος απο ολους.Οχι ομως.Δεν ειναι.Σιγουρα θα ειναι ευτυχισμενος με την πλουσια οικογενεια του και να ζουσε ομορφα σε ενα σπιτικο,για αυτο να ειναι ετσι οπως ειναι.Υπερανω απο ολους,οπως πιστευει.

"Ο..ο μπαμπας μου..Αυτος ειναι ο μεγαλυτερος μου φοβος."

Ξεστομιζω χωρις να σκεφτω τι ακριβως ελεγα.Γιατι να θελω να πω σε αυτον το μεγαλυτερο μου μυστικο?Τα ματια του σκοτεινιαζουν και γουρλωνουν.Τα βαθια μπλε ματια του αλλαζουν ξανα χρωμα.Πως μπορει και το κανει αυτο?

Κοιταζω αλλου και αποφευγω τα αλλοκοτα μα υπεροχα ματια του.Ξεφυσαει και κοιταζει κατω.Δεν μιλαει κανεις απο εμας για λιγο και εγω ακομη κοιταζω ισια χωρις να ριξω ουτε μια ματια σε αυτον.