Ο υπνος στο νεο πλεον δωματιο μου ηταν ανησυχος.Δεν μπορουσα να κοιμιθω,το αγχως με ειχε κυριευσει.Στρυφωγυριζα συνεχως πανω στο κρεβατι,απο την μια κοιταζα το ταβανι και απο την αλλη εβαζα ενα μαξιλαρι πανω στο προσωπο μου για να καταφερω να κοιμιθω..αλλα τιποτα.Τι θα γινει αυριο?Δεν γνωριζω καν το κτηριο,που θα παω?Σηκωθικα απο το κρεβατι και περπατησα μεχρι το μπανιο.Τα γυμνα μου ποδια αγγιξαν το παγωμενο ξυλινο πατωμα.Εκανε λιγο κρυο.Μπηκα στο μπανιο και κοιταξα το προσωπο μου στο καθρεφτη.Μπορω να πω πως ειμαι καλυτερα,το χλωμο χρωμα ειχε πλεον εξαφανιστει και το ροδαλο χρωμα ειχε επιστρεψει πισω στα μαγουλα μου.Το μονο που εβλεπα ομως ηταν ανησυχεια στα ματια μου,καλα,ισως και λιγακι φοβο.Ανοιξα την βρυση και περιμενα να ζεσταθει λιγακι το νερο και αργοτερα επλυνα το προσωπο μου.Αρπαξα μια μικρη πετσετα και σκουπιστικα καθως πηγενα προς το κρεβατι.Ολα θα πανε καλα.Σωστα?Ετσι δεν ειχε πει και ο Mad?..Ο Mad!Ενιωσα ενα φτερουγυσμα στο στομαχι μου.Αν ηταν εδω δεν θα ειχα αυτο το ανοητο αγχως να με κυριευει!Αν ηταν εδω θα ηξερα πως η μερα δεν θα ηταν τοσο ασχημη.Θα ηξερα πως θα γνωριζα ενα γνωριμο προσωπο.Δεν ειναι ομως.Αντιθετα ειναι στην αλλη ακρη της γης.Μακρια.Θυμαμαι ακομη τη μερα που γνωριστικαμε,που με πλησιασε καθως ειμουν με την Lou και με την Kate.Μου ειπε απλα πως θελει να βγουμε.Φαινοταν αμηχανος σαν να μην ηξερε πως να το πει.Ηταν απο τους ανθρωπους που στην αρχη δεν ειναι καλοι στα λογια.αλλα αυτο ηταν που τον εκανε ενδιαφερον και με εκανε να δεχτω να βγω μαζι του.Και απο τοτε βγαιναμε συνεχως και καταληξαμε να ειμαστε μαζι.Ενα χρονο τωρα.Εκλεισα τα ματια μου φερνοντας την μερα εκεινη στο μυαλο μου.Ενα χαμογελο σχηματιστικε στο προσωπο μου και τοτε ηταν που κοιμιθικα ησυχα και οι μυιες μου να χαλαρωνουν..
"Krystelle!!" Η μαμα φωναξε απο το κατω πατωμα.Ειχε ξημερωσει κιολας?Τραβιξα το μαξιλαρι κατω απο το κεφαλι μου και το εβαλα πανω στο προσωπο μου για να σταματησω τις φωνες που τρυπουσαν τα αυτια μου.
"Θα αργυσεις,ελα σηκω"Ξανα φωναξε αυτη την φορα πιο δυνατα.Καλα τι ωρα ηταν επιτελους?Και κυριως γιατι φωναζει?Θα σηκωθω..τωρα..καλα ισως σε πεντε λεπτα.Αλλα θα σηκωνομουν.
"Ερχομαι!!"Φωναξα δυνατα για να σταματησει να φωναζει.Τραβιξα το ζεστη κουβερτα απο πανω μου και ετριψα με την παλαμη μου τα ματια μου για να ξυπνησω.Σηκωθικα και συρθικα μεχρι το μπανιο με βαρια βηματα.Το μονο σιγουρο ειναι πως δεν ειμαι πρωινος τυπος.Αλλα ποιος ειναι?αα ναι σωστα.Η μαμα!Μπηκα στο μπανιο και επλυνα το προσωπο και τα δοντια μου.Επρεπε να βρω και κατι να βαλω.Τι βαλουν συνηθως τα παιδια εδω?Δεν ηθελα να δειχνω υπερβολικη,αλλα ουτε χαλια.Μαρεσει να ντυνομαι απλα και ομορφα,δεν μαρεσουν οι υπερβολες και ουτε προκειτε.Πρεπει να βιαστω ομως.Ξανα πηρα το δρομο του γυρισμου προς το δωματιο μου.Ανοιξα την βαλιτσα μου και εψαξα κατι καταλληλο.Νομιζω εχω δοκιμασει πανω απο 3 συνδιασμους αλλα δεν μαρεσε τιποτα.Κατεληξα μετα απο δεκα λεπτα σε ενα σκουρο μπλε τζιν,που εφαρμοζε ωραια πανω μου και σε μια ασπρη φανελα με το λογοτυπο "Dream" αυτη που ειχα παρει με τον Mad τοτε στο εμπορικο.Κοιταξα το συνολο στο μεγαλο καθερφτη.Καλο ειναι.Αρπαξα τα ασπρα air force και τα εβαλα στα γρηγορα.Οσο για τα μαλλια ..Δεν εχω ιδεα.Τα μαλλια μου ειναι μακρια σχετικα,καστανα και ανοιχτω καστανο προς τα κατω,Δεν ειναι ασχημα αλλα ποτε δεν μαρεσαν το φυσικο τους σχημα.Οποτε παντα τα ισιωνω.Αυτο θα κανω και τωρα μαλλον.Εβαλα το σιδερο να βρασει και αρχισα να τα ισιωνω,Και ολο αυτο που πηρε λιγοτερο απο 10 λεπτα.Εβαλα και λιγο lip glos απλα για να μην φαινεται χαλια το προσωπο μου,αλλωστε ποτε δεν βαζω make up,ειναι υπερβολικο.
ESTÁS LEYENDO
Everything has Changed
Novela JuvenilΌλα αλλάζουν σε μια μέρα.Όλα μένουν στο παρελθόν.Νέα ζωή ,νέο σχολέιο, νέους φίλους.Τι συμβαινει οταν η ζωη σου αλλαζει ξαφνικα και συνειδητοποιεις πως ζεις μεσα σε ενα ψεμα;Οταν αλλοι αποφασιζουν για σενα;Η Krystelle Evans μετακομίζει στην άλλη άκρ...