Everything has Changed

Chapter 11

El's Pov

Το βραδυ με βρηκε να καθομαι στο σαλονι βλεποντας την αγαπημενη μου ταινια "The notebook".Την εχω λατρεψει,μπορει και να την εχω δει εκατονταδες φορες και να μην την εχω βαρεθει.Η αγαπη των δυο πρωταγωνιστων ειναι συγκινητικη καθως και ο αγωνας τους για να κρατησουν τον ερωτα τους ζωντανο.Ειναι απο τις ιστοριες που συνηθως οι γυναικες δεν βαριουνται,που την βλεπουν συνεχως παρεα με ενα κουτι χαρτομαντηλα και ενα μπολ με σοκολατες.Μιας και η μαμα δεν εχει γυρισει,αποφασισα να καθισω και να την δω,αφου ειχα ειδη τελειωσει τις εργασιες μου για το σχολειο.Παρα τις αμετρητες φορες που την εχω παρακολουθησει τα δακρυα ετρεχαν ξανα απο τα ματια μου,πως μπορει ενας ανδρας να ειναι τοσο ρομαντικος και γλυκος ταυτοχρωνα?.Η ωρα ηταν περασμενες οκτω οταν ακουω την εξωπορτα να ανοιγει και να μπαινει μεσα κρατοντας σακουλες απο φαγητο.Η μυρωδια ειχε χτυπισει την μυτη μου απο το σαλονι κιολας.Σηκωνομαι ορθια αφου παταω το κουμπι "Pause" ,για να την δω αργοτερα.Κατευθυνομαι στην κουζινα οπου την βλεπω να ακουμπαει τα πραγματα πανω στο μπαγκο.Φαινοταν κουρασμενη,μα ταυτοχρωνα υπηρχε μια λαμψη στα ματια της.Υπηρχε ενα ιχνος χαρας στο βλεμμα της.

"Πως πηγε σημερα μαμα?"

Ρωταω αφου ψαχουλευω αυτα που ειχε φερει.Η αληθεια ειναι πως πιναω πολυ,τα μακαρονια που ειχα φτιαξει νωριτερα το μεσημερι δεν ηταν αρκετα ωστε να γεμισουν το στομαχι μου.Και ειμαι ευγνομων που η μαμα σκεφτικε να φερει κατι απ'εξω.Δεν ειμουν λατρης της κινεζικης κουζινας,αν και λατρευα τα spring rolls,τα μοναδικα που τρωω και ελπιζω να ειχε φερει μερικα.Ανοιγω το ζεστο κουτι και τα λαχταριστα ρολακια εμφανιζονται μπροστα μου,ζεστα και νοστιμα με μεθυστικο αρωμα.

"Υπεροχα,εχω λατρεψει αυτη την δουλεια Krystelle.Δεν εχεις φαει σημερα?"

Ζαρωνει τα φρυδια της οταν με βλεπει να περνω ακομη ενα rolls στο στομα μου.Της κουναω καταφατικα το κεφαλι.

"Κατι εφαγα.Αλλα οπως βλεπεις το στομαχι μου ακομη παραπονιεται.Φαινεται τα μακαρονια δεν εκαναν καλη δουλεια."

Γελαει με το σχολιο μου και την ακολουθω.Ακομη διακρινω αυτη την λαμψη στα ματια της και περιμενω την καταλληλη ευκαιρια για να ρωτησω σε τι οφειλεται.

"Το σχολειο?"

Με την σειρα της ρωταει.Μασουλαω αργα το φαγητο και καθομαι σε μια απο τις καρεκλες μπροστα μου,οση ωρα απολαμβανω την νοστημη γευση των λαχανικων.