Chapter 21

2.7K 191 20
                                    

El's Pov

Θα μπορουσε κανεις να χαρακτηρισει την αντιδραση μου εως αντιδραση σοκ.Γιατι ναι σοκαριστικα.Ειχα δεχτει να βοηθησω την ομαδα οχι μονο επειδη μου το ζητησε η Sam αλλα και λογω του οτι ηξερα πως ο Allan δεν θα επερνε μερος σε ολο αυτο το πραγμα.Σκατα.Δεν μπορω απλα να τους μαθω καποια βασικα πραγματα για την χορογραφια,οσο ειναι εκεινος παρον.Και ναι πειτε με υπερβολικη,αλλα ξερω πως θα μου φερεται.Οτι θα κοροιδευει κανοντας με να νιωσω αβολα μπροστα απο ολους τους αλλους.Ειναι απλα αυτος που ειναι,δεν αλλαζει.Με εχει καρφωσει με αυτα τα μπλε ματια που σε κανουν να θες να εξαφανιστεις εκεινη την στιγμη απο εκει,γιατι ειναι τοσο δυσκολος?

"Τι ειπες Allan?Ακουσα καλα φιλε?"

Τον ρωταει ο Mike,που προφανως δεν περιμενε ουτε και αυτος να ακουσει κατι τετοιο.Και πιστευω κανεις δεν το περιμενε,διοτι απλα δεν ειναι το στυλ του.Και το εκανε ολο αυτο μονο και μονο για να με εκνευρισει και να διασκεδασει ξανα μαζι μου.

"Με ακουσες Mike.Ειμαι μεσα.Τι δεν επιασες απο ολο αυτο?"

Λεει ενω δεν εχει απομακρυνει το βλεμμα του ακομη απο το δικο μου,κανοντας με να μετακινηθω αβολα απο την θεση μου και να κοιταξω απο την αλλη μερια.

"Ω θεε μου,αυτο ειναι υπεροχο Allan.Ειμαστε μαζι σε ολο αυτο,και απλα θα σκισουμε.Ποτε θα ξεκινησουμε El?"

Η προσοχη ολων ειναι στραμμενη ξανα πανω μου.Το μισω αυτο.Ανασηκωνω τους ωμους μου μην γνωριζοντας την απαντηση.Ακομη δεν ηξερα σχεδον τιποτα για αυτο τον διαγωνισμο,και επρεπε πρωτα να μαθω περισσοτερες πληροφοριες.Ειναι ενα μεγαλο ρισκο ολο αυτο,το ξερω.Η παρεα της Sam,ειναι δυσκολη και μπορω να πω εμ, ακομη και λιγο αγρια.Οποτε αν απλα χασουμε δεν ξερω πως θα το παρουν η απλα θα ριξουν ολο το βαρος και το φταιξιμο επανω μου.Ισως δεν μου ξανα μιλησουν κιολας,ποτε δεν ξερεις.Εχω αγχωθει παντως.

"Εε,δ..εν ξερω.Οποτε το θελησεται εσεις."

Χαμογελαω και περιμενω καποιος να απαντησει επιτελους και να μπορεσω να φυγω απο εδω.

"Το συντομοτερο,βιαζομαστε πρεπει να νικησουμε αν θελουμε-"

Αρχισε να λεει αλλα η Sam,πηγε κοντα της αγκαλιαζοντας την απο τοτς ωμους κανοντας την να σταματησει και να την κοιταξει πριν χαμογελασει.

"Ολα θα πανε καλα,Jenna."

Το βλεμμα της μου φανικε παραξενο για καποιο περιεργο λογο.Δεν ξερω,φανικε σαν να..συννενοηθικαν για κατι,αλλα δεν εδω ιδαιτερη σημασια,μαλλον θα ηταν της δικης μου φαντασιας.

Everything has Changed  Where stories live. Discover now