Everything has Changed

Chapter 41

Allan' Pov:

Διασχιζοντας τον κηπο του σπιτιου της εριχνα ματιες πισω μου,οχι μονο για να βεβαιωθω πως δεν θα με δεις κανεις-κυριως η μητερα της-αλλα και να για να δω αν η Ελ ηταν  στο παραθυρο.Ηθελα να την δω ακομη μια φορα πριν φυγω απο την γειτονια της,και ξερω πως πριν λιγα γαμημενα λεπτα ειμασταν μαζι,αλλα δεν μπορω να σταματησω να την σκεφτομαι.Ειναι σχεδον αδυνατο.Το ηλιθιο χαμογελο στο προσωπο μου δεν λεει να φυγει καθως θυμαμαι τα λογια της,αλλα κυριως την εντονη στιγμη μεταξυ μας,προηγουμενος στο δωματιο της.Ο τροπος που το σωμα της αγγιζε το δικο μου,εφερνε ανατριχιλα σε ολο μου το κορμι κανοντας καθε τριχα στο χερι μου να σηκωθει.Το σωμα της ταιριαζει υπεροχα με το δικο μου λες και ηταν φτιαγμενο μονο για μενα.Λες και ανηκει μονο σε μενα.Ειναι τοσο μικροσκοπικη,αλλα αυτο την κανει χαριτωμενη ειδικα οταν βρισκεται κοντα μου.Αν δει κανεις την Ελ,δεν θα καταλαβαινε-απο την πρωτη φυσικα-πως ειναι ατομο με δυναμισμο και παθος,ατομο με ισχυρη προσωπικοτητα.Σε εμενα ομως ολα αυτα τα εδειξε.Ειδα και την ισχυρη προσωπικοτητα της,και το δυναμισμο της,αυτο που ομως με τραβαει περισσοτερο ειναι το εντονο παθος που βγαζει.Ακομη και στο αγγιγμα της,ακομη και αυτο ειναι τοσο γαμημενα εντονο που με κανει να τρελενομαι κυριολεκτικα.Το φιλι της,γαμημενη διαολε αυτο το φιλι της ειναι γεματο παθος και ενταση,με κανει να χανω το μυαλο μου και να ζηταω μονο εκεινο το απλο φιλι.Τα χειλι της ειναι τοσο απαλα και σαρκωδη και εχουν αυτο το απαλο ροζ χρωμα.Δεν μπορω να μην τα κοιταω,και να ηθελα δεν θα μπορουσα.Εχω παει με πολλες γυναικες,ομορφες προκλητικες γυναικες που μου εδιναν τα παντα χωρις να ζηταω τιποτα,με καμια ομως δεν ειμουν ετσι.Δεν χρειαζομουν το φιλι καμιας και δεν ενιωθα ετσι για ενα φιλι η για ενα αγγιγμα.Με εκεινη ομως ειναι διαφορετικα,δεν ξερω πως να το εξηγησω,ουτε σε εμενα τον ιδιο δεν μπορω,απλα χρειαζομαι να νιωθω τα χειλι της στα δικα μου.Αυτο με νοιαζει και αυτο θελω.
Προσπαθω να διωξω την εικονα με εμας τους δυο στο κρεβατι, καθως οδηγαω για το σπιτι.Ακομη νιωθω το σωμα της κοντα στο δικο της,τα χερια της να αγγιζουν τα μαλλια και την πλατη μου,τα χειλι της εναντια στα δικα μου.Ακομη τα νιωθω.Ανοιγω το ντουλαπακι διπλα απο την θεση του συνοδηγου και αρπαζω το πακετο με τα τσιγγαρα,χρειαζομαι ενα αυτη την στιγμη,για να απασχολησω τον εαυτο μου με κατι αλλο περα απο αυτη.Τι σκατα διαολε.
Παταω γκαζι και ευχομαι απλα να φτασω γρηγορα στο σπιτι,διοτι περιμενω και το ηλιθιο τηλεφωνημα του Derek Dalton.Πρεπει να τελειωνω με αυτον συντομα,δεν μπορω να ανησυχω και γι'αυτο τωρα,εχω αρκετα σκατα ηδη στο κεφαλι μου.Απο την αλλη Ο Κρις εχει εξαφανιστει εδω και δυο μερες και αυτο με ανησυχει η αληθεια,ισως κατι να ετοιμαζει,δεν ξερω αλλα θα πρεπει να το ψαξω και αυτο.Ειναι γνωστο πως ο Κρις χτυπαει απο εκει που δεν το περιμενεις,και θα ηταν καλυτερο να ειμαι προετοιμασμενος,ακομη και εγω που τον γνωριζω τοσο καλα.Ο Καπνος του τσιγαρου εισερχεται στα πνευμονια μου,καιγοντας το στηθος μου,δινοντας μου ομως μια ευχαριστηση αισθηση που ηρεμει καθε κυτταρο του σωματος μου.Το κινητο μου δονειται και ετσι τραβαω την προσοχη μου απο το δρομο για να το αρπαξω και να κοιταξω την οθονη πριν το βαλω κοντα στο αυτι μου.