Everything has Changed

Chapter 7

Περπατουσα στους δρομους της Californias,γυριζοντας προς το σπιτι.Παρατηρουσα και την παραμικρη λεπτομερια που εβλεπα,τα αυτοκινητα που "κολλησαν" στην κινηση,τους ανθρωπους στο δρομο,Τα ψηλα κτηρια που σχεδον αγγιζαν το γαλαζιο ουρανο,ηταν υπεροχο θεαμα.Παντα ηθελα να ανεβω στην κορυφη του ουρανοξυστη να βλεπω τα παντα απο τοσο μεγαλο υψος.Θα ηταν απλα μεγευτικο.Να νιωθεις ελευθερη,ξεφευγοντας απο την καθημερινοτητα.Να σκεφτεσε καθαρα.Ολα θα ηταν πιο ευκολα.Αρχισα να βαδιζω λιγο πιο γρηγορα,δεν πρεπει να αργυσω,εχω πολλα να κανω.

Εφτασα σε ενα δρομο γνωριμο προς εμενα,αλλα δεν ηξερα που να στριψω εξαρχης.Κοιταξα δεξια και αριστερα,οταν το ματι μου επεσε στην ταμπελα πανω στο πεζοδρομιο.Ειναι αυτη που ειχε κανει τον Mike να γελασει και να σχολιαζει συνεχως το ποσο λαθος ηταν που βρισκοταν εκει λεγοντας ποσο ηλιθιος ειναι αυτος που την τοποθετησε εκει.Τοτε ηταν που θυμιθικα κατα που επρεπε να στριψω,και ευχαριστησα μεσα τον "ηλιθιο"εκεινον ανθρωπο που ειχε την ιδεα να τοποθετηθει η ταμπελα εκει.

Ξεκλειδωσα την πορτα της εισοδου μπαινοντας μεσα.Προς εκπληξη μου υπηρχε ειδη ετοιμo φαγητο.Η μυρωδια μου χτυπισε με το που μπηκα σπιτι.Παραξενο ομως,αφου η μαμα δεν θα επρεπε να ηταν σπιτι.Πεταω την τσαντα μου στο καναπε και κατευθινομαι προς την κουζινα ανοιγοντας το καπακι της κατσαρολας.

"Μαμα?"

Φωναξα και ο ηχος της φωνης μου αντιχυσε σε ολο το σπιτι.Το φαγητο ειχε υπεροχη γευση,καθως το δοκιμαζα.Ακουσα βηματα να κατεβενουν απο τις σκαλες γρηγορα.Η μαμα εμφανιστικε με μια φαρδια μαυρη φορμα και ενα ελαστικο ασπρο μπλουζακι.

"Ω ηρθες κιολας,δεν χαθικες εε?"

Λεει ενω μου εδωσε ενα φιλι στο μαγουλο μου οσο εγω ετρωγα πανω στην κατσαρολα.

"Krystelle!Εχουμε πει οχι πανω στην κατσαρολα για ονομα.Ξερεις ποσο με θυμωνει.Κατσε και φαε παιδι μου σαν ανθρωπος"

Γελασα πραγματικα απο το υφος της.Ειχα ξεχασει την ιδιοτροπια της αυτη,το ποσο μισει οταν με βλεπει να τρωω πανω απο το φαγητο,χωρις να καθομαι.Της νευω οτι θα σταματησω και καθομαι οσο αυτη μου σερβιρει το νοστιμο φαγητο.

"Λοιπον δεν ρωτησα χθες,επειδη προφανως δεν εισουν εδω.Πως πηγε η δουλεια?Βρηκες αυτο που εψαχνες?"

Καταβροχθιζω μια μπουκια απο το πιατο μου,οσο την κοιταω περιμενοντας την απαντηση της.Βγαζει ενα ακομη πιατο και σερβιρει για τον εαυτο της και καθεται απεναντι μου.