Everything has Changed

Chapter 42

El's Pov:

Τα χειλι του κατακτουν τα δικα μου με ενα τροπο μοναδικο,λες και παντα του ανηκαν.Οι πεταλουδες στο στομαχι μου εχουν διπλασιαστη και κανουν το στομαχι μου να ειναι ετοιμο να εκραγη απο το σφηξιμο.Οι χτυποι της καρδια μους αυξανονται με γρηγορο ρυθμο.Και ολα αυτα απο μονο ενα φιλι,το δικο του φιλι.Το χερι του βρισκεται στην καμπυλη του λαιμου μου ετσι ωστε να  σταθεροποιηση το κεφαλι μου ενω με το αλλο ακουμπαει στο κρυο μεταλλο της δεξαμενης.Τα χειλι μας συγχρονιζονται ομορφα και ο Αλλαν ποτε ποτε χαμογελαει μεσα απο το φιλι.Δεν ξερω γιατι ειπα οτι ειπα,αλλα εκεινη την στιγμη το μονο που ηθελα ηταν να με φιλισει,οσο λαθος και αν ακουγεται.Γνωριζω πως εκεινος δεν ειναι ο τυπος των ανθρωπων που κανουν σχεση,η ο τυπος των ανθρωπων που θα θυμαται αυτο το φιλι αυριο.Αλλα αυτος ηταν που ειπε πως ηθελε να με φιλισει,εκεινος το ειχε επιχηρησει πολλες φορες,και οχι εγω.Αυτη την φορα ομως το ηθελα,δεν σκεφτομουν λογικα οταν αυτα τα μπλε βαθια ματια του κοιταζαν τα δικα μου.Ολα φανταζαν ασημαντα μπροστα του,δεν με ενοιαζε τιποτα.
Ο Αλλαν αποτραβιεται απαλα απο τα χειλι μου χωρις ομως να απομακρινεται απο μενα.Μενει εκει να με κοιταζει,ποτε εμενα και ποτε τα χειλι μου ξανα.Τα παχουλα χειλι του εχουν κοκκινησει και πριστει λογω του φιλιου και πιανω τον εαυτο μου να κοκκινιζει στην θεα αυτου.Τον βλεπω να γελαει ελαφρα και το λακακι στο μαγουλο του εμφανιστηκε ξανα.

"Εισαι ομορφη οταν κοκκινιζεις."

Τον ακουω να λεει καθως με κοιταει.Χαμογελαω ελαφρα και κατεβαζω το κεφαλι μου προσπαθοντας να κρυψω υα μαγουλα μου.

"Ευχαριστω..υποθετω"

Σηκωνω τους ωμους μου μην ξεροντας τι αλλο να κανω η να πω.Εκεινος χαμογελαει ξανα και ανακαθεται στην θεση του κοιταζοντας με ακομη.Δεν θελω να τον κοιταξω,ξερω πως το κοκκινισμα στα μαγουλα μου θα αυξηθει,αλλα το μυαλο μου δεν ακουει και αυτοματα γυριζω το κεφαλι μου προς το μερος του,για να τον κοιταξω.Ειναι μαγικο το ποσο ομορφος ειναι.Τα μαυρα μαλλια του που πεφτουν ελαχιστα στα ματια του,το μελαχρινο δερμα του,τα μπλε βαθια σκοτεινα ματια του,τα παχουλα χειλι του.Δεν αναρωτιεμαι γιατι τρεχουν ολες πισω του,απο την πρωτη στιγμη το ειχα προσεξει.

"Πες μου για σενα Αλλαν,δεν ξερω πολλα"

Ακουω τον εαυτο μου να ρωταει.Η αληθεια ειναι πως ηθελα οντως να μαθω,δεν ξερω πολλα για εκεινον,για την ζωη του.Ελαχιστα ξερω,και αυτο ειτε απο μονη μου ειτε επειδη απλα το εμαθα απο καποιο τριτο ατομο.Εκεινος ομως ποτε δεν μου ειχε πει κατι απο μονος του.