Everything has Changed

Chapter 27

El's Pov:

Επιστρεφω στο σπιτι μιας και η τελευταια ωρα εφτασε επιτελους.Νιωθω κουρασμενη και εξαντλημενη και το μονο σιγουρο ειναι πως δεν εχω αρκετη ορεξη για αποψε.Θα πρεπει να βρω ρουχα,να ετοιμασω μαλλια,βαψιμο και αυτο εχει μεγαλη διαδικασια και δεν ειμαι και τοσο καλα αυτη την στιγμη για να το κανω.Νιωθω πως η ψυχη μου θα διαλυθει ανα πασα στιγμη,τον τελευταιο καιρο η ζωη μου εχει παρει την κατηφορα,και πηγενει απο το κακο στο χειροτερο.Ολα ανατραπικαν,ολα αλλαξαν.Ο Μαντ ακομη να με παρει τηλεφωνο και αυτο με διαλυει καπως.Διασχιζω τον δρομο και πηγενω στο απεναντι πεζοδρομιο.Το μυαλο μου δεν εχει σταματησει να σκεφτεται ολα αυτα που εχουν γινει.Πρωτα τα ψεματα της μαμας,μετα ο Αλλαν,η βλακια της Σαμ και τωρα ο Μαντ.Ο Μαντ...ποτε δεν περιμενα να μου κανει κατι τετοιο.Φυσικα δεν ειμαι σιγουρη αν εκανε αυτα που πιστευω αλλα ετσι φαινεται,μιας και ακομη δεν με ειχε παρει καν τηλεφωνο για να μου εξιγηση.Συνεχιζω να περπαταω και πλεον ειμαι κοντα στο σπιτι,οταν στο διπλανο σπιτι βλεπω τον Scott.Ειναι καλο παιδι τελικα και συμπαθιτικος.Νιωθω αβολα καθως περναω απο διπλα του.

"Γεια σου Scott."

Χαιρεταω και χαμογελαω ελαφρα και βαζω τα χερια μου αμηχανα στις τσεπες του τζιν μου.Σηκωνεται και με πλησιαζει χαμογελοντας και εκεινος.Τον εχω συμπαθησει πολυ,απο την πρωτη μερα κιολας.Ειναι παντα χαμογελαστος,ευγενικος και φιλικος απεναντι μου,αν και δεν με ξερει και τοσο καλα.

"Γεια σου Ελ.Πως εισαι?"

Στεκεται μπροστα μου και τα ματια του καρφωνουν τα δικα μου περιμενοντας απαντηση.Το ηλιοκαμενο δερμα του γυαλιζει κατω απο το φως του ηλιου,κανοντας τον να φενεται ακομη πιο ωραιος απο οτι ειναι.

"Ολα καλα.Επιστρεφω απο το σχολειο..εσυ?Δεν πηγες?"

Ρωταω μιας και ειναι εδω απο πιο νωρις,και το πιο λογικο θα ηταν πως απλα δεν ειχε παει στο σχολειο.Περναει το χερι του αναμμεσα στα μαλλια του και μετα με ξανα κοιταζει το ιδιο με πριν.Τριβω τα δακτυλα μου αμηχανα μεταξυ τους χωρις να ξερω το λογο που το κανω αυτο.

"Πηγα,απλα εφυγα πιο νωρις.Θα παω να βοηθησω για το παρτυ αποψε,στου Στιβ,ξερεις...θα ερθεις σωστα?"

Παραλιγο να ξανα ξεχασω το αποψινο παρτυ.Ειχε διαγραφει ξανα απο το μυαλο μου για λιγα λεπτα.Η Σαμ ειχε προσφερθει να ερθει απο το σπιτι μου για να με ετοιμασει και επειτα να παμε μαζι, αλλα φυσικα αρνηθικα,δεν ειχα και επιλογη αλλωστε.Ο Αλλαν θα ερθει να με παρει στις Επτα αν θυμαμαι καλα,και δεν θα ηθελα να μας δει η Σαμ μαζι.Γι'αυτο και αρνηθικα να παω μαζι της βρισκοντας μια δικαιολογια που μου ειχε ερθει εκεινη την ωρα.Οχι πως με χαροποιει το γεγονος πως θα παω με τον Αλλαν,και πως για λιγη ωρα θα ειμαστε ξανα μονοι μετα απο ολα αυτα,αλλα δεν μπορουσα να κανω αλλιως.Ειχε πει πως θα ερθει να με παρει αυτος και να ειμαι ετοιμη απλα.Και ηταν καπως σαν διαταγη και οχι ανακοινωση η κατι τετοιο.Παντα τοσο κοινικως ναι.Ugh..