Everything has Changed

Chapter 46

El's Pov:

Ο λαιμος μου ηταν ξερος,το στομα μου ειχε στεγνωσει και διψουσα αφορητα,τα ματια μου με πονουσαν απο το κλαμα και τα δακρυα ειχαν στεγνωσει στα μαγουλα μου.Ειμαι κλεισμενη σε αυτο το δωματιο για ωρες τωρα,χωρις να εχει εμφανιστει κανενας,ουτε ο Κρις ουτε καποιος απο τους δικους του,παραξενο δεν ειναι;Ενιωθα ολο μου το σωμα να εχει μουδιασει,καθομαι σε αυτη την καρεκλα για ωρες χωρις να μπορω καν να κουνηθω ελαχιστα,τα σχινια μου εχουν αφησει σημαδι και το μωβ χρωμα διαγραφεται εντονα στο δερμα μου.Γυρω μου επικρατει σκοταδι,τι ωρα να ειναι αραγε;Εχει κιολας νυχτωσει και ο φοβος μου μεγαλωνε ολο ενα και περισσοτερο καθως περνουσε η ωρα εδω μεσα.Η μητερα μου θα το εχει μαθει,πως να ειναι,θεε μου θα εχει σιγουρα τρελαθει απο την αγωνια της.Ανησυχω.Ανησυχω για εκεινη,ανησυχω για μενα.Το μονο που θελω ειναι να γυρισω σπιτι,και ολο αυτο να ειναι απλα ενας ακομη εφιαλτης,θα ξυπνησω καποια στιγμη και ολο αυτο θα ειναι ψεμα.Ενα μεγαλο κακο ονειρο.

Εκανα ακομη μια προσπαθεια να βγαλω τα σχινια που ηταν σφικτα δεμενα στα χερια μου αλλα ματαια,δεν γινοταν τιποτα.Κοιταξα γυρω μου,εψαχνα μανιωδως μια εξοδος,ενα τροπο διαφυγεις αλλα παλι κατεληγα στο τιποτα,στο απολυτο τιποτα.Στιγμαια,ακουστικαν φωνες εξω απο την κλειστη μεταλλικη πορτα,φωνες εντονες ωστοσο δεν μπορουσα να ξεχωρισω τιποτα απο αυτα που ελεγαν μεταξυ τους.Ο φοβος κυριευσε ξανα μεσα μου και ενιωθα μια μεγαλη επιθυμια να κλαψω για ακομη μια φορα την μερα αυτη.Ενιωθα ενα δυνατο κομπο στο στομαχι μου,δεν γνωριζω αν ηταν απο φοβο ομως,και η καρδια μου χτυπουσε σαν τρελη λες και θα εβγενε απο την θεση της.Η πορτα ετριξε και σιγα σιγα το ατομο που μιλουσε πισω απο αυτη,μπηκε στο χωρο και την ιδια στιγμη τα ματια του βρηκαν τα δικα μου.Οι ανδρες πισω του μπηκαν και αυτοι μεσα κλειντας την πορτα πισω τους,τα ματια ολων καρφωθηκαν σε μενα και ενα χαμογελο χαιρεκακο σχηματιστηκε στα χειλι τους.Κρατουσα την ανασα μου,δεν μπορουσα καν να ανασανω,ενιωθα πως αν το εκανα θα τραβουσα την προσοχη τους περισσοτερο,και δεν ηθελα κατι τετοιο.Οχι θεε οχι.

"Γεια σου ξανα γλυκα.Ελπιζω να εισαι ανετα εδω περα"

Ο Κριστιαν χλευασε και οι ανδρες του γελασαν με το σαχλο αστειο του.Χαμηλωσα το κεφαλι αποφευγοντας τα βλεμμα τα τους.Τα ματια τους γυαλιζαν,λες και βρηκαν ενα κομματι κρεατος που επρεπε να παλεψουν για αυτο και να το κερδισει ενας απον αυτους,τα βλεμματα τους ηταν γεματο λαχταρα,το θεαμα ηταν αηδιαστικο.Ηταν τεσσερις,μεγαλοσωμοι και αρκετα γεροδεμενοι,λογικο φυσικα αφου επρεπε να προσεχουν δηθεν τον Κριστιαν-ενα αρκετα ισχυρο ανδρα απο οσο εχω ακουσει και βλεπω.Ηταν ντυμενοι στα μαυρα και ειχαν δεμενα τα χερια κοντα στο στηθος τους,λογικα περιμενοντας οδηγιες απο τον αρχηγο τους.