Chapter 58

917 69 14
                                    

El's Pov:

Το κεφαλι μου ηταν ακουμπισμενο στο παραθυρο καθως διασχιζαμε το μεγαλο δρομο μπροστα μας.Επικρατουσε ησυχια στο αυτοκινητο αλλα δεν ηταν αβολη, ο σιγανος ηχος του ραδιοφωνου ακουγοταν νανουριζοντας με,εξαλλου δεν ειχα κοιμηθει καλα χθες το βραδυ, ενιωθα ακομη το κορμι μου εξαντλημενο.Ενιωθα τον Αλαν να με κοιταζει ποτε ποτε αλλα δεν μιλαγε καθ'ολη την διαρκεια του ταξιδιου μας.Ο Αλαν με ειχε ενημερωσει πως θα χρειαστει να κανουμε πολλες στασεις , η συνολικη ωρα για το ταξιδι μας ειναι σχεσον 25 ολοκληρες ωρες, και εχουμε καλυψει σχεδον μονο την μια ωρα και νιωθω κουρασμενη.

"Τι σκεφτεσαι;"

Τον ακουω να μου μιλα για πρωτη φορα απο τοτε που μπηκαμε στο αυτοκινητο.

"Τιποτα ιδιατερο.Ειμαι λιγο ενθουσιασμενη που ειμαι μακρια απο το σπιτι"

Του χαμογελαω και βλεπω τα λακακια του να εμφανιζονται.Γυρναει ξανα στο δρομο και εμεινε συγκεντρωμενος εκει.Παρατηρουσα καποιες στιγμες τι κινησεις του και τα χαρακτηριστικα του,δεν νομιζω να χορτασω ποτε να τον κοιταω.Τα μαλλια του ανεμιζουν ελαφρα απο τον αερα που ερχεται απο το παραθυρο του, τα παχουλα χειλι του εχουν ελαφρα στεγνωσει και πιανω τον εαυτο μου να φανταζεται να με φιλαει με τον τροπο που εκεινος ξερει.

"Δεν ειναι σωστο να με κοιτας τοσο εντονα Ελ"

Τον ακουω να λεει και ξεροκαταπινω γυρνοντας απο την αλλη.Τα μαγουλα μου ζεστενονται και ενα αχνο χαμογελο σχηματιστικε στα χειλι μου.Μου αρεσει να με πειραζει,δεν του το παραδεχομαι αλλα μου αρεσει να υπαρχει αυτο το παιχνιδι μεταξυ μας.

"Δεν κοιτουσα"

Απανταω μονολεκτικα.Γυρναω να τον κοιταξω σοβαρα και ξεσπαω σε δυνατα γελια οταν αντικριζω το βλεμμα του.Εκεινος γελαει μαζι μου κανοντας το στομαχι μου να γυρισει απο ενθουσιασμο.

"Εισαι απαισια ψευτρα πιστευω"

Το κινητο του δονειται αποτρεποντας με απο το να απαντησω σε αυτο που μολις ειπε.Το αγνοει για αρκετη ωρα κανοντας με να αναρωτιεμαι γιατι το αγνοει,προφανως και το ακουει απλα δεν θελει να το απαντησει.Αλλα γιατι ειναι το θεμα.

"Δεν θα απαντησεις;"

Τον ρωταει ηρεμα χωρις να φανω αδιακριτη.

"Δεν ειναι κατι σημαντικο"

Απανταει μονολεκτικα.Εχει καπως σοβαρεψει απο την ωρα που το τηλεφωνο του χτυπησε,δεν ξερω αν ειναι της ιδεας μου αλλα βλεπω μια αλλαξη στην συμπεριφορα του.Ειναι αμηχανος αλλα προσπαθει να δειχνει ανετος για καποιο περιεργο λογο.Προσπαθω να κοιταξω διακριτικα τον αριθμο που τον καλει αλλα ειναι αδυνατον λογω της θεσης που βρισκεται το κινητο του.Το κινητο ξανα χτυπαει για δευτερη φορα μεσα σε λιγα λεπτα και η περιεργια μου ολο μεγαλωνει.Δεν ειναι πως θελω να φανω αδιακριτη και ζηλιαρα,δεν ειναι αυτος ο σκοπος μου,αλλα θελω να μαθω γιατι δεν απανταει.

Everything has Changed  Where stories live. Discover now